Konu: DUA DERYASI (rahmet kapılarının anahtarı, müminin silahı, dinin direği, ibadetin özü)

رَبَّنَا لآتَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ اظَّالِمِينَ



“Ey Rabbimiz, bizi zâlimler güruhu ile beraber bulundurma.” ( A’raf, 47)

Bu duâ kötülüklerden uzaklaşmak ve zalimlerle beraber olmamak için yapılır. Zalim insanların Allah’ın nazarında zerre kadar değerleri yoktur. Zulüm kıyametin karanlığı demektir. Zulmedene, başkasının hakkını yiyene zalim denir. Zalimlerin sonu haraptır. Bir millet küfür ile yaşar da zulüm ile yaşamaz.

رَبَّنَا اغتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْ مِنَا بِالْحَقِّ وَاَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ


“Ey Rabbimiz, bizimle kavmimizin arasında Sen hak olanı hükmet. Sen hükmedenlerin en hayırlısısın.” (A’raf, 89)

Bu duâyı Şuayb aleyhisselâm, kavminin küfürde israr etmeleri ve iman etmeyeceklerini anlaması üzerine yapmıştır. Onların zülum hareketlerinden vazgeçmelerini istemiştir.

رَبَّنَا اَفْزِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ



“Ey Rabbimiz, üstümüze sabır yağdır, bizi Müslümanlar olarak öldür.” ( A’raf, 120)

Bu duâ Firavun’un zulmü altında inleyen, iman ehli sihirbazların duâsıdır.Allah’a sığınmışlar, kuvvetli bir sabır istemişler ve müslüman olarak ölmelerini dilemişlerdir. Bu duâ bize bir rehberdir. Daima Mevlâ’dan geniş sabır ve imanla ölmeyi istemeliyiz.

رَبَّنَا لآ تَجْعَلْنَا فِتْنَةٌ لِلْقَوْمِ الظَّا لِمِينَ




“Ey Rabbimiz, bizi o zâlimler gürûhuna bir fitne (mevzuu) yapma.” (Yunus, 85)

Musa aleyhisselâmın kavminin duâsıdır. Bu duâ insanın korku esnasında duâ etmesinin çok büyük tesiri olduğunu gösteriyor. Öyle ise her insanın önce Hakka tam manasiyle tevekkül etmesi, arkasından duâya baş vurması lâzım geliyor. Ancak sıkıntı geldiğinde duâya baş vurup, rahatlık anında duâyı unutmak iyi bir hareket değildir. Allah’a hem genişlik zamanımızda hem de darlık zamanımızda duâ etmemiz gerekiyor.

ecrin21 Nickli Üyeden Alıntı

emeğine yüreğine sağlık abicim

Çok Teşekkür ederim Ecrin Kardeşim. Allah c.c razı olsun.

رَبَّنَا اِنَّى اَسْكَبْتُ مِنْ ذُرِّيَتِى بِوَادٍ غَيْرِ ذِى زَرْعِ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنَا

فَااجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَاسِ تَهْوِى اِلَيْهِمْ وَارْزُقْهُمْ مِنَ اشَّمَرَاتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ

لِيُقِيمُوا الصَّلآةَ




“Ey Rabbimiz, ben evlâdlarımdan kimisini Senin mukaddes evinin yanında ekinsiz bir vadiye yerleştirdim. Sebebi şudur ki Rabbimiz; dosdoğru namaz(larını) kılsınlar. Artık Sen insanlardan bir kısımın gönüllerini onlara meylettir. Kendilerini bazı meyvelerle rızıklandır ki Sana şükretsinler.” (İbrahim, 38)


İbrahim aleyhisselâm bir çok duâlarda bulundu. Bir duâsı da budur.İbrahim aleyhisselâm bu duâyı İsmail aleyhisselâmın annesini o ıssız vâdide bıraktığı zaman yapmıştı. Karısı Sare’nin ısrarı üzerine kucağında Hz. İsmail ile birlikte bir kırba su ve bir torba hurma ile Allah’a emanet edip geriye dönüp, geleceği zaman Hacer: “Ya İbrahim, bizi kime bırakıp gidiyorsun?” dediğinde: “Sizi Allah’a emanet ediyorum.” Diye cevap verdi. Hacer suyu içti, oğlunu emzirdi. Su bitince Sefa ile Merve arasında bir kimse görebilmek ümidiyle koştu.Fakat kimseyi görmedi. Çünkü o zaman oralarda kimseler yokyu. Sefa’ya üç çıkış, Merve’den dört iniş yaptı, bir de baktı ki İsmail aleyhisselâmın ayaklarını vurduğu yerden Zemzem suyu çıktı. Etrafını çevirdi ve Allah’a şükretti. Hülasa, İbrahim aleyhisselâmın duâsı kısa zamanda kabul olundu. Orası bir İlâhî bereket yeri oldu. Bu hususta daha geniş tafsilât tefsirlerde geçiyor, fakat biz bahsi fazla uzatmamak için bu kadarlıkla yetiniyoruz.

رَبَّنَا اِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ اَخْرَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ اَنْصَارِ

“Ey Rabbimiz, hakikat Sen kimi o ateşe sokarsan şüphesiz onu hor ve hakir edersin. Zâlimlerin hiçbir yardımcıları da yoktur.” (Âl-i İmran, 192)


Akıllı insanların duâsı böyle olur. Cehenneme girmemek için, ahretin rezaletinden sakınmak için bu çeşit duâ yapmak çok yerindedir. Bu duâda cesedin azabindan ruhun azabının daha fazla olduğuna da işâret vardır. Çünkü ahretin rezaleti, cesede değil, ruha aittir. Onun için burada rezaletten de Allah’a sığınmıştır. Bu duâyı sık sık yapmamız çok yerinde olacaktır. Çünkü her birimizin ahretteki durumumuz kritiktir. Rezillikle karşılanacak hallerimiz vardır. Bu bakımdan ruhumuz sıkıntı içerisine kalmasın diye Hakka yalvarmalıyız.

رَبَّنَا اِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِياً يُنَادِى لِلْلإِيمَانِ اَنْ آمِنُوا بِرَبَّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَافَااغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّآتِنَا وَتَوَفَنَا مَعَ ا ْلاَبْرَارِ

“Ey Rabbimiz, doğrusu biz, ‘Rabbinize inanın’ diye (insanları) imana çağıran bir dâvetçiyi işitip hemen imana geldik. Ey Rabbimiz, artık bizim günahlarımızı yarlığa, kusurlarımızı ört, canımızı da iyilerle beraber al.” (Âl-i İmran, 193)


Yine bu duâ da bir önceki duâyı yapan akıllı kişilerin duâsıdır. Bunlar duâlarında üç şey istemişlerdir: 1-Günahlarının bağışlanması, 2-Günahlarının örtülmesi, 3-Ölülerinin iyilerle beraber olmasıdır.

رَبَّنَا وَآتِنَا مَاوَعَدْتَنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلآ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اِنَّكَ لآ تَخْلِفُ الْمِيعَادِ



“Ey Rabbimiz, peygamberlerine karşı bize vaad ettiklerini ver bize. Kıyamet günü yüzümüzü kara çıkarma. Şüphe yok ki Sen asla sözünden dönmezsin.” (Âl-i İmran, 194)


Akıllı kişilerin son duâları budur. Kıyametin rezaletinden ve dehşetinden kurtulmak istiyorlar. Ayrıca Allah’ın bol lütf-u keremine mazhar olmak ve vaat ettiğini dilemek suretiyle duâ ediyorlar. Allah ise, verdiği sözden dönmez.