Nefsin tezkiyesi, temizlenmesi nasil olur?

Nefsin tezkiyesi iki ayri mânâya geliyor: Birincisi nefsini temize çikarmak, ona toz kondurmamak, kusurlarini örtmek, hatta elinden gelirse bunlari faziletmis gibi göstermektir. Yukaridaki ifadelerde, tezkiye bu mânâda kullanilmistir.

“Nefislerinizi temize çikarmayin” (Necm Sûresi, 32) âyet-i kerimesi bize bu mânâyi ders verir.
Nur Külliyatinda tezkiye edilmemis bir nefsin hali söyle tasvir edilir:
“Tezkiyesiz nefs-i emmaresi bulunmak sartiyla, kendi nefsini begenen ve seven adam baskasini sevemez. Eger zâhirî sevse de, samimi sevemez; belki ondaki menfaatini ve lezzetini sever. Daima kendini begendirmege ve sevdirmege çalisir ve kusuru nefsine almaz. Mübalâgalar ile, belki yalanlarla nefsini medih ve tenzih ederek âdetâ takdis eder.” (Lem’alar)

Bir de: “Muhakkak, nefsini temizleyen kurtulusa erdi.” (Sems Sûresi, 9) âyetinde tesvik edilen nefis tezkiyesi vardir. Âlimlerimiz bunu, nefsin kötülüklerden aritilmasi, yâni iman etmekle sirkten, takva ile günahlardan temizlenmesi ve salih amellerle de bu temizliginin artirilmasi seklinde izah buyururlar.