Konu: Üstad 4 şeyi sakladı: “Elini, yüzünü, sesini, kabrini”

Said ağabey anlatmaya devam ediyor: Üstadımız dört şeyi saklamış: “Elini, yüzünü, sesini, kabrini.” Tâki insanlar şahsına değil, Risale-i Nur’a teveccüh etsinler.

*Elini öptürmezdi. Ben bazen zorla öperdim, “kardeşim bu et ve kemik, şimdi bana tokat atmış gibi oldun” derdi, elime vururdu.

*Yüzüne baktırmazdı. Yüzüne muhabbetle baktığımızda “kardeşim gözünü indir yüzüme bakma, bana nazar değiyor, isabet-i ayn oluyor” derdi.

*Sesi son zamanlarında kısıldı. Öyle ki Zübeyr ağabey onun dudak kıpırdatmasından onun meramını anlıyor ve bize o anlatıyordu. Eğer şimdi sesleri olsaydı, Risale okumaz sesini dinleyelim diye toplanırdık. Üstadımızın dinlediğiniz sesini “İhlâs Nur Neşriyat”ın hazırladığı “Bediüzzaman” cd.sine koysam Üstad müsaade eder mi acaba diye düşündüm. İstihareye yatıldı, fakat Üstad yine izin vermedi. Onun için bu sesi yayılmasın diye hiç kimseye vermiyorum. Birisi, dinletirken benden habersiz gizlice teyble kayıt yapmış, sonradan duyunca canım sıkıldı, sonra duydum ki tokadını yemiş, elleri tutmaz olmuş. Cd. de sadece Üstadımızın -Maşaallah- sesi var.”

Said ağabey’e Üstadımızın günlük konuşmaları ile Risale-i Nurlardaki ifade farkını sordum, bize “Risale-i Nurlardaki belâğat’ın çok başka olduğunu, çünkü Risalelerin İlhâm-ı İlâhî olduğunu” söyledi.

*Kabrini de sakladı. Mektup geldi bize “Cenab-ı Hak benim kabrimi bir kaç talebemden başkasına bildirmesin.” Kabri Urfa da iken her gelen bir avuç toprak alıp gidiyordu. Hâlbuki Üstad “Risaleleri okumak 10 kere benimle görüşmekten daha istifadelidir” diyordu. Üstad Hazretleri ile son görüşmem 20 mart 1960 da oldu, sonra biz hapse girdik, 23 martta Üstad Urfa’da vefat etti, biz hapiste gazetelerden öğrendik. Cenazesinde bulunamadık.
Ömer ÖZCAN

sizdende kardeşim teşekkürler

k40_ygt Nickli Üyeden Alıntı

rabbim razı olsun senden üstadım
ahirette şefaatine nail oluruz inşaAllah

amin inşallah kardeşim sağol..