O tüm güzel vasıflar gibi Rabbine şükrün de zirvesini yaşıyordu. Dil ile şükrün ötesin geçerek fiilî olarak teşekkür
ediyor,
Gece ayakları şişinceye kadar namaz kılıyordu. Onun bu hâlini gören sahabiler:

-Yâ Resûlallah! Geçmiş ve gelecek günahların affedildiği hâlde kendini niçin bu kadar zorluyorsun? diye sordular.

-Şükreden bir kul olmayayım mı? buyurdu.