Bir Elif Beyânı .
Elif bir dâüssıladır ruhumuzu Semanın sonsuzluğuna ulaştıran.
Bir bulutun içindeki doğmamış yağmurdur Elif Serin bir sessizlikle setrelenmiş ve ılık bir bulutla çarpışmayı bekler çatlamış topraklara hayat huzursuz ruhlara insirah sevgisiz kalplere sevgi geçimsiz huylara hilm vehimlerini hakikat zannedenlere huzur su-i Zanna esir olmuşlara güven çaresiz âşıklara deva olarak inzâl olmak düşüvermek için
Elif yönsüz kalmış meczuplara pusula kimsesizlere yoldaş unutulmuş; kabirlere Fatihâ'dır.
Elif 'dar kapılar'ın anahtarıdır' zor'u tercih etmektir düz ve geniş yolları değil. 'Zor' günlerin Bismillâh'ıdır. Şafak vakti yola koyulmanın geceden kalbe düşen niyetidir.
Elif gençlik üzerine yağan gözyaşından ibaret bir hediyedir tebessümlere gebe bir gözyaşı hediyesi. Yalandan iftiradan ölü eti sofralarında kabaran iştihâlardan Halas olmuş bir Gençliğin tüm bu marazlardan azatlık hediyesidir gıybetten.
Elif yanına gelen her harfe hayat katmasından ziyade kendi sırlarıyla içiçe. Bir başına ama sırtını dayadığı güçten dolayı çok kudretli. Kendi yalnızlığının farkındalığıyla birlikte 'tek ve bir' olan varlığa ışık tutuyor
Elif altın sırlarla kaplı Mücella bir aynadır ona tekrarda hakikati gösterir; hakikate ram olanlara hakikatin ne olduğu gibi bir onulmaz derdi ve tecessüsü olanlara. Elif hakikate ram olmanın boynu bükük bir zârâfet doğrusudur.