‘iyi’ demek adettendir ya !



‘iyiyim’ dedim…
Degilim..
Anlatilmasi zor bir duygu icimde ki..
Her harf
Her kelime
Ve her cümle, oldugundan ya cok basit ya da daha karmasik bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi..

Birgün konusmayi unutmak, sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayi unutmak, olur olmaz konusmak istiyorum..
‘Kime, neye konusursan konus’ diyorum…
Yeter ki susma!
Hicbir söz yetmiyor, beni 'bana' anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi, acimadan icim…
Dokunsalar aglayacagim bir ömür boyu…

Ve degseler hüznüme, dökülecegim parca parca…...
Bir anlik degil, boguldugum bilinmezlik
Acisi cikiyor sustuklarimin.
Oysa ben iyiyim görünürde !
Anlamini icime ceke ceke mutluluga erisemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir seyler eksik kaldı…
Simdi iyi olan ne varsa, üzerine cizgi cekemedigim kirginliklar sariyor dört yanini.
Ve ben,
iyi olmanin esiginde, korkulara kapiliyorum anlamadigim bir bicimde…
Sebebim yok.
Belki de cok…
Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamiyorken anlasilmayí beklemek, hayalden de öte ....

Ben kendimi,
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum…

Dokunsalar aglayacagim bir ömür boyu…
Ve degseler hüznüme, dökülecegim parca parca

-alıntıdır-