65- (2427) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivayet etti. (Dedi ki) : Bize İsmail b. Uleyye, Habib b. Şehîd'den, o da Abdullah b. Ebî Müleyke'den naklen rivayet etti. Abdullah b. Ca'fer tbnü Zübeyr'e:
— Hatırlar mısın hani ben, sen ve İbni Abbâs, Resûlüllah (Saliallahü Aleyhi ve Selle my\ karşılamıştık, demiş. O da:
— Evet! cevâbını vermiş. (Abdullah) :
— Bizi hayvanına bindirdi de, seni bıraktı idi, demiş.

(...) Bize İshâk b. İbrahim rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Ebû Üsâme Habîb b. Şehîd'den naklen İbni Uleyye'nin hadîsi gibi ve onun isnadıyla haber verdi.

66- (2428) Bize Yahya b. Yahya İle Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivayet ettiler. Lâfız Yahya'nındır. Ebû Bekr: Haddesenâ, Yahya ise : Ahberanâ tâbirlerini kullandılar. (Dediler ki) : Bize Ebû Muaviye, Âsim El-Âhvel'-den, o da Müverrık El-İceîi'den, o da Abdullah b. Ca'fer'den naklen ha*ber verdi. Abdullah şöyle demiş: Resûlüllah (Saliallahü Aleyhi ve Sellem) seferden geldiği vakit ehl-i beytinden bir takım çocuklar tarafından kar*şılanırdı. Bir defa bir seferden geldi de herkesden önce beni karşılamaya götürdüler. Q da beni önüne aldı. Sonra Fâtıme'nİn iki oğlundan biri ge*tirildi. Onu da arkasına aldı. Böylece Medine'ye bir hayvan üzerinde üç kişi olarak götürüldük.

67- (...) Bize Ebû Bekr b. Ebî Şeybe rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Abdurrahim b. Süleyman Asım'dan rivayet etti. (Demiş ki) : Bana Mü-verrik rivayet etti. (Dedi ki) : Bana Abdullah b. Ca'fer rivayet etti. (Şöy*le demiş): Peygamber '(Saliallahü A leyhi ve Sellem) seferden geldiği vakit bizim tarafımızdan karşılanırdı. Bir defa benimle Hasan veya Hüseyn ta*rafından karşılandı da birimizi önüne, öbürümüzü de arkasına bindirdi. Tâ ki Medine'ye dahil olduk.

68- (2429) Bize Şeybân b. Ferrûh rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Meh-dî b. Meymûn rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Muhammed b. Abdillah b. Ebî Ya'kub, Hasen b. Ali'nin azatlısı Hasan b. Sa'd'dan, o da Abdullah b. Cafer'den naklen rivayet etti. Abdullah (Şöyle demiş) : Bir gün Resûlüllah (SaliaHahü Aleyhi ve Sellem) beni terkisine bindirdi. Ve bana sır olarak bir şey söyledi ki, onu insanlardan hiç birine söylemem.
Bu hadîsi Buhârî «Kitâbu'I-Cihad»'da; Nesâî «Hac» bah*sinde tahric etmişlerdir.
Buhârî 'nin rivayetinde buradakinin aksine «İbnü Zübeyr, İbnü Cafer'e» denilmiştir. Müs1im'in rivayetine göre İbni Ca'fer, İbnü Zübeyr'e söz etmiştir, Ulemâdan bazıları Buhârî 'nin ri*vayetini-esah görmüşlerdir. Hadîsin rivayetleri birbirini tefsir etmektedir.
Anlaşılıyor ki, Abdullah b. Ca'fer, İbnü Zü*beyr 'e : «Peygarnber (SaUaüahü Aieyhi ve Sellem) beni ve İbni Abbâs'ı hayvanına bindirdi, seni bıraktı.» demiştir.
Hadîs-i şerîf, hayvan takat getirebilecekse, üzerine üç kişinin bin*mesi caiz olduğuna ve çocukların yoldan gelen yakınlarını karşıladıkları vakit onları hayvana bindirerek kendilerine hoş muamele yapılmasının istihbabma delildir. Nevevî bunun sünnet olduğunu söylemektedir.