Erenlerin sohbeti
Erenlerin sohbeti, ele giresi değil
Sohbete kavuşanlar, mahrum kalası değil
Gezmek gerek her yeri, bulmak için, bir eri
Sarraf tanır cevheri, herkes bilesi değil
Akarsuyun başına, kapalı desti konsa
Kırk yıl, orda dursa da, âbı alası değil
Sohbet, kalbi eder pak, ona imrenir eflâk
Âdemi, arif eden, tacı hırkası değil
Önce iman etmeli, haramdan, el çekmeli
Ruh gıdasın bilmeli: Badem helvası değil
Herkesin var bir kesi
Herkesin var bir kesi,
Ben bi kesin, yok kimsesi
Ben bi kesin, sen ol kesi
Ey kimsesizler kimsesi
Silsile-i aliye
Nebi, Sıddîk ve Selman, Kasım, Cafer, Bistami
İrfan kaynağı oldu, Ebül-Hasen Harkani
Ebu Ali Farmedi geldi sonra bu meydana
Çok Veli yetiştirdi, hem Yusüf-i Hemedani
Abdülhalık Goncdüvani, marifetler semasında
Dünyayı aydınlattı, hem Arif-i Rivegeri
Mavera-ün-nehr ili, Tur-i Sina gibi oldu
Nurlandıranlardan biri, Mahmud-i İncirfagnevi
Ali Ramitenidir Azizan ve piri Nessac
Çok keramet gösterdi, Muhammed Baba Semmasi
Seyyid Emir Gilal de, ilim deryasında sadef
Andan meydana geldi, Behaüddin-i Buhari
Alaüddin-i Attar, zamanının kutbu idi
Yakub-ı Çerhide oldu zahir, envar-ı rahmani
Ubeydüllahi Ahrar ve kadi Muhammed Zahid
Derviş Muhammed geldi ve Hacegi Muhammed Emkenegi
Baki billahdan gelen, nurlara kendi de katıp
Binlerce kalb temizledi, İmam-ı Ahmed Rabbani
Urvet-ül-vüska Masum ve Seyfeddinle seyyid Nur
Ve Mazherle Abdüllah, sonra Halidi Bağdadi
Feyiz verdiler bunlar da, sonra bu nuru Abdüllah
Anadolu’ya yaydı, hem de Taha-yı Hakkari
Hem seyyid-i Salih de, kardeşin yerini tutup
Fena-fillaha kavuştu Sıbgatullah-i Hizani
Bu üç Velinin sohbetlerinde yükselip
Mürşid-i kâmil oldu, seyyid Fehim-i Arvasi
Bu otuzdört Velinin kalbleri, bir ayna gibi
Yaydılar hep cihana, envâr-ı Resulillahi
Bütün bu nurlar en son, toplandı bir hazinede
İsmi bu hazinenin: Abdülhakim-i Arvasi
Dua edeceğin zaman, Silsileyi oku heman
Salihleri söyleyince, yağar rahmeti Rahman
Selam olsun, dua olsun, bu yazardan daima
Silsile-i aliyyenin ervahına ya Sübhan