KÂBE



Kâbe, Allah’ın Evi;
Bir nokta, yere konmuş.
Ötelerin pertevi,
Maddeye vurup donmuş.
Mücerretten bir alem,
Mikâp seklinde bir sır.
O âlemle bu âlem
Arasında bir sınır...
Suret olmaya suret;
Maddenin son kapısı.
Belirsizden işaret,
Şekilsizin yapısı...
Suret ki, gerçeğinde
Suretler barınamaz.
O mâna eteğinde,
Yere varış ve namaz.
Dünyada âhireti
Yönleyen, onu kollar.
Suretler, o sureti;
O mânayı, mânalar...
Âdemler kurdu ilk önce,
Sonra İbrahim Resul...
Ve Kâbe görününce,
Göründü yol ve usûl...

N.F.K.

(Kabeye ait yukarıdaki hikmetler İmam-ı Rabbani Hazretlerine aittir.)