Hayatı tasaffi eden analiz!



Kararsızlığın tam ortasında,ben buyum işte!dediğim yerde;
Acaba gerçekten ben bu muyum esintisiyle,
med-cezirden ibaret olan hayatın tam da merkezindeyim diyebilirim…
Gerçeklerin gölgeli yansımasını izliyorum.
Belirgin çizgilere karelere değen ışıklar,
Hazırda bulunan krokinin mimari inceliklerini gizliyorlar..
Hayatımda düğüm olan her şey bu krokinin içinde aslında.
Çözünürlüğünü yitiren bir ‘ben’ in içinden haykırıyorum çoğu zaman.
Ben ve hayatım diye ayırmaya kalkışsam,
biri yanıcı diğeri yakıcı unsurlara dönüşüyor.
Haylaz benliğimin KIRMIZI tutkularına kapılıp,
terk etmek istiyorum çoğu zaman bulunduğum mekanı.
Seçim yaparken karıştırdığım bir nokta var belki de..
Terk etmeyi, çekip gitmeyi isteyen ben miyim;
Yoksa kaçış yolu arayan,
seratana dönüşmek üzere olan düşüncelerim mi bilmiyorum.
Yaşadığım hayatın gerisine gerisine gitmek hoşuma gidiyor bazen..
Es geçtiğim noktaları bulup çıkarmak,
Teker teker analiz etmek, kalıntı fikirlerden arındırıyor beni..
Şimdi düşünüyorum da, acaba düşünce trafiğinde solamaya çalıştığım
Hangi fikrimin ahı tuttu..
Ki.., ömrümün şu demlerinde,
Kendini hatırlatma ihtiyacı hissediyor!
Çözmeyi iktiza eden akla,
Bu aralar kalbin şefkati gerekiyor.
Bundan eminim; Akıl ve kalbin imtizacından,
husule gelen kuvvet-i zahr’a direnen pasif düşünce kirlilikleri,
bir müddet sonra zihnime veda edecekler..
Kararsızlığım artık bir karara bağlanmak isterken,
Alemimdeki dalgaların, çarşaf gibi bir deniz olmaya özlem duyduğunu hisseder gibiyim