Peygamberimizin ilk yagmur duâsi

Hicretin altinci yilinda büyük bir kuraklik ve kitlik her tarafi sarmisti. Ramazan ayinda, bir Cuma günü, Resûl-i Ekrem Efendimiz hutbe irad buyururken, kendisinden, “Allah’a dua et de bize yagmur versin” diye rica edildi.

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, “Allah’im! Bize yagmur ver. Allah’im Bize yagmur ver” diyerek duâ etti.4

Bir anda ayna gibi berrak olan gökyüzünde bulutlar belirdi. Ve yagmur yagmaya basladi. Peygamber Efendimiz bu sefer, “Allah’im! Bu yagmuru bardaktan bosanircasina yagdir ve hakkimizda hayirli kil”1 diye duâ etti.

Enes bin Mâlik der ki: “Üzerimize öyle bir yagmur yagdi ki, neredeyse evlerimize gitme imkâni bulamayacaktik.

“O gün, ertesi gün, daha ertesi gün, tâ öteki Cuma’ya kadar yagmur yagmaya devam etti.”2

Cuma günü Peygamber Efendimiz yine hutbe irad ederken, bu sefer yagmurun dinmesi için duâ etmesini söyle rica ettiler:

“Yâ Resûlallah! Evler, yagmurdan yikilmaya basladi. Yollar kapandi. Allah’a dua etsen de yagmuru kesse!”3

Resûl-i Kibriyâ Efendimiz tebessüm buyurdular, sonra da ellerini kaldirarak, “Allah’im! Çevremize yagdir, üzerimize degil”4 diyerek duâ etti.

Yine Enes bin Mâlik der ki:

“Resûlullah Aleyhisselâm duâ ederken de eliyle, semânin neresine isaret ettiyse orasi açildi ve Medine üstü, açik bir meydan gibi oldu.

“Medine çevresine yagmur yagarken, Medine’ye bir damla bile düsmüyordu.

“Etraftan gelenler, oralarda bol bol yagmur yagdigini haber vermekte idiler”5

Bu, Resûl-i Ekrem Efendimizin yaptigi ilk yagmur duâsidir.

Bundan baska çesitli zamanlarda bes yagmur duâsi daha yapmislardir.