Bazilari tekâmülü, evrim karsiligi olarak kullanirlar. Oysa, bu iki kelime kavram olarak birbirinden çok farklidirlar. Evrimcilerin “tekâmül” derken kastettikleri mânâ, bir türün zaman içerisinde bir baska tür hâline gelmesidir.

Halbuki, tekâmül, ilâhî terbiye ile kemâle ermek demektir. Daha açik bir ifade ile tekâmül, meselâ, bir kavun çekirdeginin çesitli safhalardan geçerek kavun hâline gelmesidir. Evrimci tekâmülü böyle anlamaz. Ona göre, söz konusu çekirdek çok uzun bir zaman sonra karpuz, kabak yahut bir baska meyve veya sebze hâline gelebilir.

Ilim, hikmet, rahmet gibi nice hakikatleri bize ders veren “terbiye” ve “tekâmülü”, “evrim” gibi, donuk ve ruhsuz, bir kelimeye sigistirmak mümkün degil