Ben sevdim seni..
Daha güneş doğmamıştı,
Gözü kapalıydı dünyanın,
Henüz uykudaydı hayat,
Ürperen dünya idi yüreğim değil,
Yüreğine dokunan bendim.!
Yüreğine düşen aydın ben..
Yüreğimde kalan sendin.!

Ben sevdim seni..
Henüz gece olmamıştı,
Yüreği karanlıktı dünyanın,
Öfkesi iki vucut arasında ağlardı hayat.!
Ne sabahı vardı,
Ne de akşamı doğanın.
Karanlıktı henüz hayat,
Her şey birdi,
Ben ayırdım gün ile geceyi,
Ben sevdim seni.!
Ben ayırdım gece ile gündüzü.
Ben açtım hayatın gözünü.
Güneşi ben doğurttum seni sevmekle.!
Seni ben güneş yaptım..
Senden önce olmayan hayatı.!
Ben var ettim..

Ben...
Ben sevdim seni..
Henüz kadın anne olmamıştı,
Erkek baba olmamıştı,
Adem ile Havva doğmuştu,
Dünya vardı ama,
İçi boştu.!
Ben..
Ben sevdim seni..!

Ben sevdim seni..
Henüz tozda dumanda merhamet yoktu..
Sevdamı ALLAH gördü,
Toza dumana bereketini karıştırdı.!

Ben sevdim seni...
Henüz ben de yoktum,
Sen de yoktun.!
Biz yoktuk..
Bizi yaratan Hak vardı.
Ta o zaman seni yüreğimin en derinine can etti.!

Ben sevdim seni..

Ben sevmeseydim seni,
Toz dumanla buluta karışır mıydın?
Yağmur olup,
Bereket Yağar mıydın.?
Yağar mıydın toprağa ıslak ıslak,
Yakalar mıydın nuru güneşin gözlerinde?
Aydın olur muydun?
Gece ile gündüzü birbirinden ayırır mıydın?
Aydın olur muydun,
Bayrağına sarılmış şehitlerin renginde?
Sen olur muydun yavru sevdası,
Bir ananın yüreğinde?
Olur muydun aşk.!
Hak Yaratan ile yaratılan arasında sevda olur muydun?
Sen olur muydun?
Sen İnsan olur muydun?

Ben sevdim seni..
Adem ile Havva'dan bir olduk,
Hem ana,
Hem baba,
Hem de kardeş olduk.
Sonra biz Olduk,
Sen oldun,
Ben oldum,
Biz olduk.!
Biz insan olduk.

Ben sevmeseydim seni,
Biz insan olur muyduk?

Hasan Selcuk BİRDAL