Sessizliğin Sesi



Vuslat ezgisinin sustuğu şölen
Yetim sevdaların yasıdır ölüm
Yitik menzillerin ardınca gelen
Sılanın yoluna pusudur ölüm

Gölgem ile yarıştığım yollarda
Karanlığa karıştığım yollarda
Sevdan ile barıştığım yollarda
Yorgun bedenimin süsüdür ölüm

Umutları gölgeleyen korkudur
Yürekleri dinlendiren uykudur
Sevdaları taçlandıran tutkudur
Külsüz alevlerde ısıdır ölüm

Geceyi gündüze ekler yüreğim
Güzden sonra bahar bekler yüreğim
Gayri düzde bile tekler yüreğim
Ömrümün en kısık sesidir ölüm

Uzakları düş yurduna getirir
Yakınları kaf dağına götürür
Bir yudumu kargaşayı bitirir
Huzur şerbetinin tasıdır ölüm

Can mı gönül bu korkunun nedeni
Hangi engel durdurur ki gideni
Aşk ordusu kuşatınca bedeni
Artık son seferin kösüdür ölüm

Talat Ülker