Dostlar Var Ki !
Olmasa da olur dediğimiz insanlarla doludur hayatımız; tanıştığımız, selamlaştığımız; klasik cümlelerle iletişim kurduğumuz, cevaplarını merak etmediğimiz sorular sorduğumuz…
İyi insan olmadıkları için mi uzak dururuz onlardan?
Hayır, hiç sanmıyorum.
Gönülde biter her şey; akla yararlı gelse de samimi bir ilişki, gönlün hayır dediğine ısınmak mümkün olmaz.
İster dünyanın en yakışıklısı, ister en güzeli olsun; ister en zengini, ister en komiği;
ne yapsa nafile; yüreğine ulaşamaz.
Başkası için özel olan, senin gözünde dünyanın en sıradan insanıdır…
Gönlümüzdür hükümdar; kime ne paye vereceğini o belirler.
Kimine “dost”, “yar”, kimine “tanıdık”, “arkadaş” deyip, çıkar işin içinden…
Özünde iyi olduğuna inansam da insanların, herkesi sevemem onun yüzünden…
Hem, kalabalıktan da hoşlanmaz zaten; sevginin, sevdiklerinin hakkini vermek ister.
Sonuçta, sevmek büyük bir sorumluluktur; emek vermek gerekir, ilgilenmek…
Sevdiğim her insanin hayatına bir anlam katmalıyım;
Zorlu ve vazgeçilmez bir serüven olmalı; dost dediğim insanlarla aynı zaman dilimini paylaşmak!
Hani, bilirsiniz işte!
Dostlar vardır çiçek gibi; koklar koklamaz alır götürür bütün yüklerinizi…
Evsizseniz ya da odun kömür bulamıyorsanız yakmaya; uzun olur kış geceleri…
Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi…
Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge olur; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.
Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde…
Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder hayatınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.
Dostlar vardır gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir.
Hani, kiminin yoluna halı sersen kar etmez; dostlar vardır, minder de kâfi gelir; sen olursan fark etmez.
Dostlar vardır; bir türlü çözülmez dili, muhabbeti çekilmez; dostlar vardır, efkârının sebebi bir bardak demli çaydır.
Dostlar vardır, omzu her derde devadır.
Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.
Dostlar vardır, dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert…
Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük…
Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine…
Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün!
Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli…
Dostlar vardır; yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez;
gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz!
Dostlarımız vardır bizlere benzerler biraz…
Dostluklar vardır, erken dolar vadesi; dostluklar vardır, devam eder ahirette!
İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, hayatını güzel kılan…
Gönül, her yerde onları arar.
Ve bulduğunda haber gönderir bize;
Bir sıcaklık yayılır yüreğimize; bunda bir iş var deriz, takılırız peşine…
Dost olalım gönlümüzle!
Selam ve duâ ile..
Alıntı
