Ey Dost...
Ey Dost...
Duydun mu yapraklar dalından ayrılırken ağlarmış.
Güneş ufukla vedalaşırken sapsarı yüzü solarmış.
Dağlar denizden uzak kalsa da nehir, nehir denize akarmış.
Ya deniz! Her yağmur tanesinde bin bir selamla bulutları yollarmış.
Dost! Ey yüzünü görmeden de sevdiğim.
Dilerim ayrılıklarımız yapraklar gibi sarartıp soldurmaz seni
Ağlayışlarla değil tebessümle hatırla beni.
Yüzün düşmesin kederin kucağına, hatıraların hoş sedası değsin dudağına.
Nehir, nehir çağlayamasam da sana doğru bil peşinen dualarımdasın
Sen dua bulutlarıyla yolla selamını her damlaya bir amin düşer.
Son yatağımda bir gelincik yolladığın duaya binlerce amin der.
Ben seni sonraya bırakmam, bırakamam en güzeli ben önce gider.
Yükünü taşımaktır hayatın altına girmişken dostluk
Omuz omuza vermek, en ağır darbede ortak olmak akıttığın tere.
Çiğnerken lokmayı ağzında, açlığı hatırlayıp yutamamaktır.
Ya! Ya dostta açsa.
Aç kaldığında mütebessim olmak var ya dostların toksa.
Öyle mütebessim olurum bilirim ne ben aç kalırım duaya ne başucumdaki gelincik.
İnceden serin bir rüzgar eser önceden, sonra dualara katık olan damlalar saçılır toprağa.
Üstünde olmakla altında olmak fark etmez o zaman.
Dost! Ey sevincini mesafesiz paylaştığım.
Tek sen mutlu olduğun için ferahladığım o an var ya.
Meğer ne kadarda lezzetliymiş, asıl haz, asıl mutluluk bunda gizliymiş.
Dilerim her geçen anın muhabbet dolar.
Dilerim her mutlu olduğunda kalbinde bir köşe hep beni anar
Öyle her sözüne kırılmamaktır dostluk, kimi zaman sağır olmak.
Zaten biri duymuyor kulağımın, diğerini de ben kapatırım.
Bağırıp çağıracaksan ben hazırım,
Belki sarsılırım biraz ama kin tutman, akar gider onca mazinin hatırına kızgınlığın.
Hiç söylenmemiş gibi unuturum, hafızam zaten zayıf orada hep muhabbetlerimizi korurum.
Dost! Ey yüreğindeki ateşle kavrulduğum.
Acının izlerini silemem belki, ama kanasa dizin benim yüreğim kanar inan ki.
Sızı gözlerinde yaş olur dışarı akar, bende çağlayanlar kalbimi boğar.
Dimdik dururum set olmaya çalışırken ıstırabına, teslim etmem seni yıkılmalara.
Kederle bin bir volkan kaynasa da içinde dik kalmaktır dostluk.
En sondada olsa yol, elini sıkı,sıkı kavrayabilmek gözlere yeniden nefes vermek.
Anlamaktır bir şey söylemese sessizliği dinlemekti bazen.
Dost! Ey gönlüme hayırla kaydettiğim, nefesim oldukça hayırla yad ettiğim.
Dilerim aldığın her nefese Rabbim hazinesinden hayır ve bereket versin
Gönlünü ilahi aşkla tek kendine çevirsin.
Vakit emaneti teslime değdiğin de dostum.
Son sözün ALLAH. Son gördüğün sima Resulallah olsun.
Son sözün ALLAH. Son gördüğün sima Resulallah olsun.
Selam Sevgi ve Dua ile...
Alıntı
