Kul Hakkı ve Cennete Girmek
Hz. Enes (r.a.) anlatıyor:

Resûlüllah (s.a.v.) ile beraber bulunuyorduk. Bir ara azı dişleri görülecek şekilde gülümsedi. Sebebini sorduğumuzda şöyle buyurdular:

-Ümmetimden iki kişi Allâh'ın huzuruna gelirler.

Birisi
-Yâ Rab benim bunda hakkım var; hakkımı bundan al bana ver der.

Allah Teâlâ da ötekine
- Hakkını ver buyurur.

Adam

-Yâ Rab bende sevap nâmına bir şey kalmadı der.

Cenâb-ı Hakk
-Baksana bu adamın sevabı kalmadı ne dersin? buyurur.

Adamcağız
- O halde benim günahlarımdan alsın der.

Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz bunu anlatırken gözleri yaşardı ve 'O gün büyük bir gündür. İnsan; günâhının alınmasını ister' dedi.

Bunun üzerine Allah Teâlâ hak sahibine
-Başını kaldır ve cennete bak buyurur.

Adamcağız
- Yâ Rab inci ile işlenmiş gümüşten ve altından köşkler görüyorum. Bunlar hangi peygamber hangi sıddîk veya hangi şehitler içindir? der.

Allah Teâlâ
-Bunlar bana ücretini verenler içindir buyurur.

Adamcağız
-Bunların hakkını kim ödeyebilir? der.

Hz. Allah
-Sen istersen bunlara sahip olabilirsin buyurur.

Adam

-Nasıl olur yâ Rab? deyince

Cenâb-ı Hakk

-Hakkını bu adama bağışlamakla buyurur.

Adam

-O halde ben bunu affettim der.

Allahü zû'l-Celâl hazretleri de

-Arkadaşını al beraberce cennete girin buyurur.

Sonra Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz

'Allah'tan korkun Allah'tan korkun ve siz de kendi aranızı düzeltin. Bakınız bizzat Hazret-i Allah mü'minlerin arasını buluyor' buyurmuşlardır.