Bİr sabah bİr yaprak dÜŞer ...
Bir gün gelip avuçlarının arasından kayıp gitmeyecekler sanırsın ..
Sonsuzluğa uzanan kapı açılıverir beklemediğin bir anda ..
Ve bakakalırsın giden( ler ) in ardından ..
Yoksunlukları kalır ruhunun derinliklerinde ..
Ve yaşanmışlıklar..
Acısıyla, tatlısıyla her ne bırakıldıysa geriye ..
Bir yerlerde ilk nefes merhaba derken dünyaya ..
Başka bir yerde son nefes elveda der ..
Sessizce, vedalaşmaya bile fırsat bulunmadan ..
Arkalarında bıraktıklarının ..
Sevenlerinin haykırışlarını duymadan usulca giderler ..
Koca bir yangın kalır sevenlerinin gözlerinde, göremezler ..
Düşünceler karışır ..
Bir boşluğa bakarsın uzun uzun ..
Sonra özlem gelir çöreklenir yüreğin başköşesine ..
Çaresizlik dolu, nefesini boğan bir özlem ..
Seslensen duymayacak, çağırsan gelmeyecektir giden ..
Sığınağın gözyaşlarındır ..
Birileri gider sonsuzluğa ..
Birileri kalır çoğalan acılarıyla ..
Leylâ’nın Zülfüne Hemen Gönül Bağlama.
Alıntı
