İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi
Hazırlanıyorum…
Eli ayağı tutmayan eskimiş ruhumu kazıyorum, bedenimin duvarlarından içine günah batmış ruhumu örümceklerin af ağlarını ördüğü bir gözyaşı çukuruna gömüyorum. Acizliğime tıka basa nefis dolduran şeytanın cenazesine gider gibi bir düğün sevinci buluyorum. Aynaları kırılmış, kendini bilmekten yoksun kendime bir tövbe mağarası arıyorum. Kimsenin bilmediği bir kimse olmak için Rabb’in beni bildiği bir seccadede yaradılışımın miladı olacak secdelere kapanıyorum …
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi…
Ağlıyorum…
Ağladıkça kefenleniyor kinim, öfkem, gururum…
Gözümden düşen her parçanın tamamlandığı kuşları sakin dirilişi asil seher vakitlerini alıp dualar ülkesine gidiyorum. Gecenin ilahisiyle sahuruna kalktığım, vadileri cennete açılan tepelerden iftarına baktığım Ramazan için topladım ayet çiçeklerini. Okudukça açıyorum
ağladıkça, affım yenileniyor…
Sükûtumla öldürüyorum günah çığlıklarını…
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi…
Uykumu ilaçlayan ve ölü rüyalarla doyan gafletimin siyahı kalkıyor üzerimden. Dualarımı taşıdığım valizimi açıyorum. Ağırlığını seve seve taşıdığım valizimle cemaati gözyaşı olan camilere taşınıyorum. Ellerim göğün avlusundan inmesin. Çıkmasın toprağa gömdüğüm pişmanlıklarım yerinden. Kuyulardan çekilsin ateşe verilmiş kervanların saçları ve hayırlı sözlerimizin ömrü uzasın bu ramazan…!
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi…
İçimde şeytanın fısıltılarıyla açılan bütün kapıları kapattım. Şeytanın uğrayacağı bütün kapıların değiştirdim kilidini. Şimdiye kadar israf ettiğim geceleri bir teheccüt secdesiyle müjdeledim. Tesbihim günah suları kıyıya vuran bir deniz gibi çekildi. Ellerim çocukların saçlarını ve kalplerini okşayan bir anne gibi verdi zekatı. Gözlerim dünyanın faniliğini gören perdesini hiç açmayarak tuttu orucunu. Göğüne kevser karışan bir Ramazan yağmuru bekliyorum
Bir Ramazan yağmuru …
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi…
Yaramazlıklarını Ramazan sonuna kadar dışarda bırakan çocuklar geliyor aklıma. Sahura kaldırılmamış bir çocuğun annesini azarlayan sesi geliyor kulağıma, gülümsüyorum…
Çocukların oruçlarını topluyorum çocukluğuma ve ne çok benziyorlar bana diyorum…
Elindeki pideyi en kıymetli misketleri gibi tutan, gözlerini bir iftar sofrası gibi büyük açan çocukların sabırsızlıkları koşuyor sokaklarda…
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi…
Yoksullar merhameti yoksun olanlardan daha zengin ramazanda. Gülüşüm kimsesizlerin gülümsemesine benzeyen mübarek bir mevsim oluyor yavaş yavaş…
Dünya sıkıcı yüzünü sakladı artık. Saklandı ortalıkta gezinen günah çarşıları tenha secdelerin içine…
Hiç bu kadar sevinçli görmedim ruhumu…
Hiç bu kadar yalnız bırakmadım günahlarımı….
Hiç bu kadar uzun kalmadım meleklerin cennet kokulu misafir odalarında
şimdi…
Bu mübarek havanın ilahisini söyleyen radyonun yanında¸ daha çok sığınıyorum günah değmemiş iftarıma¸sahuruma…
İftarını meleklerle beklediğim, orucunu gözyaşıyla tuttuğum Ramazan geldi; dönüp bakalım günahlarımıza
alıntı
Alıntı
