Konu: Yedinci Sua

Yedinci Sua

(Ayetü'l-Kübrâ)

Mühim Bir Ihtar ve Bir Ifade-i Meram
Bu ehemmiyetli risalenin, herkes her bir meselesini anlamaz. Fakat hissesiz de kalmaz. Büyük bir bahçeye giren bir kimsenin, o bahçenin bütün meyvelerine elleri yetismez. Fakat, eline girdigi miktar yeter. O bahçe yalniz onun için degil; belki, elleri uzun olanlarin hisseleri de var.
Bu risalenin fehmini iskâl eden bes sebep var:
* Birincisi: Ben kendi müsahedatimi kendi fehmime göre ve kendim için yazdim. Sair kitaplar gibi baskalarinin fehmine ve telâkkisine göre yazmadim.
* Ikincisi: Ism-i âzam cilvesiyle tevhid-i hakiki âzamî bir surette yazildigindan, meseleleri hem gayet genis, hem gayet derin ve bazen çok uzun oldugundan, herkes birden ihata edemez.
* Üçüncüsü: her bir mesele büyük ve uzun bir hakikat olmasi sebebiyle, hakikati parçalamamak için bazen bir sayfa veya bir yaprak, bir tek cümle olur. bir tek delil hükmünde çok mukaddemat bulunur.
* Dördüncüsü: Ekser meselelerinin her birisinin pek çok delilleri ve hüccetleri bulundugundan, bazen on, bazen yirmi delili bir tek bürhan yapmak cihetiyle mesele uzunlasir; kisa fehimler kavramaz

Rabbim sizlerden razı olsun