Yaranler
YARENLER
İyice dinleyin söz benim değil
Bu dünyaya biz çok aldandık yarenler
Babanın sözüdür bu kez benim değil
Tutmazsak narına yandık yarenler
Gittik ellerinden öptük kaç kere
Tuttu tuttu çıkardı battık kaç kere
Hazineyi bir pula sattık kaç kere
Yalancı çobana döndük yarenler
Allah rızasıyla çıkıp haneden
Taş değil tezek ol hadi yeniden
Bizi bize koyan bin bahaneden
Gitti hepsi bire indik yarenler
Alçak gönüllü ol dedi kalpleri kırma
Yumuşacık konuş sakın bağırma
Yanlışın peşine düş önüne durma
Yinede yanlışa kandık yarenler
Allah’ın resulu işi buyurdu
Çağırdı herkesi bizi duyurdu
Himmetle bezedi bütün yeri yurdu
Yine nefise dayandık yarenler
Kucaklaşın dedi bitti kırgınlık
Mazide kalmıştır artık dargınlık
Bir ömür değil bu söz sanki bir günlük
Hemen hiddete boyandık yarenler.
Edep dedi yürünmez onsuz bu yolda
Niyet Allah değilse noksanlık kulda
Sadakat temel taşı bil bu okulda
Onuda hep ondan kıskandık yarenler
Bir devlet kuşudur kondu başlara
Döndü kahkahalar gözde yaşlara
İsteksizce sarılıp biz bu işlere
Ölenede dek bizim mi sandık yarenler
Kimindir harmanın savrulduğu yer
Diller ayrı ayrı cahil bu beşer
Sevgiyi kalplere koymazsak eğer
Dünyaya ahireti gömdük yerenler
Alıntı
