Affedici olma
Cahiliye ahlakını yaşayan kimi insanlarbirbirlerine karşı kolaylıkla kızgınlık duyabilir
hemen kinlenebilirler. Kendilerine küçük bir zarar veren birine karşı dahi hemen nefret duymaya başlayabilirler. Çok küçük nedenlerden dolayı dostluğunu bitiren
‘en yakınım’ dediği dostuna bir anda düşman kesilen birçok insan vardır. Bunun nedeni
Kuran ahlakı yaşanmadığında
insanların affedicilik gi bi
sabır
sevgi ve üstün bir ahlak gerektiren özelliklerden uzak bir yaşam sürmeleridir.
Oysa müminler çok sabırlı ve affedicidirler. Küçük hatalardan ya da insani kusurlardan dolayı karşılarındaki kişiye kızgınlık duyup bir anda onlarla olan ilişkilerini bitirmezler. Ona her defasında bir fırsat daha verirdoğru olanı hatırlatır ve davranışlarını düzeltmesi için yardımcı olurlar. Sevdikleri dostlarının eksiklerini ortaya çıkarıp onlara kızgınlık ve kin duymak yerine
onların hatalarını
eksiklerini telafi etmeye çalışır
Kuran ile öğüt vererek onlara destek olurlar. Gerçek sevgide
dostlar arasında büyük bir anlayış ve hoşgörü hakim olur. Her sorun sevgi ve anlayışla
huzur içinde çözülür.
Kuran’da insanlara affedici olmaları gerektiğini şöyle öğütlemektedir:
Sizdenfaziletli ve varlıklı olanlar
yakınlara
yoksullara ve
yolunda hicret edenlere vermekte eksiltme yapmasınlar
affetsinler ve hoşgörsünler.
’ın sizi bağışlamasını sevmez misiniz?
bağışlayandır
esirgeyendir. (Nur Suresi
22)
... İçlerinden birazı dışındaonlardan sürekli ihanet görür durursun. Yine de onları affet
aldırış etme. Şüphesiz
iyilik yapanları sever. (Maide Suresi
13)
’ın müminleri yükümlü kıldığı Kuran ahlakında affediciliğin sınırı yoktur. Nitekim yukarıdaki ayette müminlere
sürekli ihanet gördükleri kişileri dahi affetmeleri emredilir. Bu inanca sahip olan bir kişi
bir insanın hatası yüzünden büyük zararlara uğrasa bile
bu insanı kolaylıkla affedebilir. Arkasından olumsuz konuşan
kendisine kötülük yapmaya çalışan veya maddi zarara girmesine sebep olan bir insanı affederek
ahlakıyla onun için güzel bir örnek olabilir
onu kendisi için yakın bir dosta dönüştürebilir. Nitekim önemli bir hata yaptıktan sonra affedildiğini görmek
müminin ruhunda kendisini affeden kişiye karşı büyük bir muhabbet ve bağlılık meydana getirir.
affediciliğin gerçek sevginin oluşması için gereken özelliklerden biri olduğunu Kuran’da şöyle bildirmektedir:
İyilikle kötülük eşit olmaz. Senen güzel olan bir tarzda (kötülüğü) uzaklaştır; o zaman
(görürsün ki) seninle onun arasında düşmanlık bulunan kimse
sanki sıcak bir dost(un) oluvermiştir. (Fussilet Suresi
34)