İnsansın ve İnsanlarla Beraber Yaşıyorsun Kırık Kırıktır İçin Özün Eziliyordur Çok Zaman İçini Açamazsın Kimseye İç Çekip Durursun Kendi İçinde

Yüreğini Yırtıyor Sevgini Verdiklerin

Hissiz mi Yürümeli Issız Yerlerde? Sensizlik Senden Daha mı Sevimli Sevgili Sevgi?

Dostta Denir mi Her Dert? Dedin de Ne Dinledin? Kime Dayanacaksın Yüreğinde Yürüyen Dertler İçin?

Gülmek mi Mutlu Eden Ağlamak mı? Huzur Hiçbiri mi? Hiç mi Her Şey?

Hiçlik Dereleri Nerede Duracak...Varlık Dağlarına Ne Zaman Çıkılacak?

Uçar Gibi Gidiyor Zaman...Uyur Gibi Geçiyor Ömür Harcanan Hayat Hayıflanması Gereken Hayallerle Oyalanıyor

Yuvasız Kuşların Şaşkınlığıyla Çırpınıyor Çaresiz Dallara Konuyor Kırık Kanatlarla Acı Kanıyor İçi Dertle Dönüyor Dışı

Umutla Doğuyor Her Sabah...Ölümle Yatıyor Her Akşam Dert Döşeğinde Gözleri Açık Uyuyor Acı Şerbeti Şifa Şevkiyle İçiyor Deva Diye Dayanıyor Dertlere

Sevgiyi Saflaştırır Sıkıntılar...Dostlukları Derinleştirir Dertler Sürüklendikçe Yüreğin Özüne Yol Alırsın

Dert Dalgalarıyla Çalkalanırken Ben in Duru ve Derindir Özbenliğin Sevgi Saf...Hikmet Diri...Varlık Dağları Yücedir Bu Benlikte

İçtiğin Acılara Dayandığı Dertlere Değmiştir...Ben den Geçmiş Birbene Erişmişsindir

Özün Özüne Erişen Ağlamalara Güler Geçer Günlerin Üstündedir Gönlü...Gönlünden Damlayan Günleri de Güldürür

Dertler Gülmekle Geçmez...Acıları Dindirmez Gülümsemelerİçini Acıtıyorsa Çektiklerin Derin Bir İç Çek ve Yürü Yüreğinin Yolunda

Üzülme Ey Gönlüm De ki Bir Defa Daha Öğrendim de Sevgi Gülünün Paslı Çiviler Gibi Mikroplu Dikenleri Olduğunu

Üzülme Gönlüm De ki Ben Zoru Seçtim İşte Bu Yüzden Güvendim İnsanlara...Bu Yüzden Sevdim Riyasız Bir Gülümseme Karşılığında

De ki Gönlüm Yanlıştı Yaptığım Evet Menfaatler Dünyasında Bu Dünyada Yaşamaya Mecburken Bile Uzandım Tutundum O Güle De


Üzülme Gönlüm Bu Yaranın da Durur Kanı Elbet

De ki Sabret...Sabret...Sabret Ömrümün Son Anı Sabret