Konu: Üşüdüm anne..!

Üşüdüm anne..!

Hava yine ayaz..

Üşüyorum..

Hep üşüdüm senin olmadığın zamanlar..

sanki sen ısıtmışsın yıllardır..

Neden üşüyorum anlamadım..

Elimi tutsaydı ellerin..

sıcaklığını hissetseydim..

yanımda olsaydın da hiç üşümeseydim..

Elimin soğukluğunu sen de hissettin mi..?

Nerden bileceksin kilometreler var aramızda değil mi?

Ama ben senin sıcaklığını hep hissetmiştim..

çünkü benimleydin..

Sımsıcaktın..

Öyle sıcaktın ki o kadar uzaktan beni ısıtabiliyordun...

Çok üşüyorum canım..

yoksa senin soğukluğun mu vurdu bana ne dersin..?

Hani havalar soğuyunca soğuğun etkisi başka yerlere de yayılır ya,yoksa senin soğukluğunun etkisi mi bu?..

Gel gör bir kere..

Nasıl titriyorum..

resmen dişlerim çatırdıyor..

Ah be güzel gözlüm neden yanımda değilsin...

Sımsıcak sarıverseydin..

Kucağına alsan sarsaydın beni...

Korusaydın buzlu havaya karşı..

Ya da buzdolabı gibi insanlardan..

Çok üşüdüm canımın içi..

nerelerdesin?

Yanımda olduğunu bilmek, sevildiğimi hissetmek bile benim ısınmamı sağlayacak..

Hele bir ısınsaydım üşürmüydüm bir daha..

Senin yokluğun üşütüyor beni aslında..

Bak bu akşam yıldızlarda üşüdü eminim..

Sırayla kaydılar yerlerinden..

Isıtacak kimseleri yoktu benim gibi..

Yürekleri yalnızdı..

Ne kadar zormuş yalnız kalıp,üşümek..

Titremek..

Yalnız kalıp sıcacık ele,sıcacık yüreğe ihtiyaç duymak..

Nedendir insanları böyle düşüncelere iten..

Neden sımsıcak yürekle sarmalanmak isterki bu yalnız yürek..

Hiç mi yalnız kalıp üşümemiş eskiden..

Hep ısıtmış mı birileri..?

Neden kendi kendini ısıtamaz anlamadım anacığım..

Ahhhhhhhhhhh anacığım ısıtırdın eskiden bu üşüyen bedenimi..

Anam da yok ya artık,yok ki üşütmeyecek olan..

Ah be anam kimlere güvendinde bıraktın beni bu ayaz akşamlarında..

Daha kaç akşam üşüyecek benim kimsesiz yüreğim..

Acımadın mı oğluna..?

Üşüyeceğimi hiç mi düşünmedin.?

Kimlere inandın ki anacığım..?

Bak en sevdiğim insanlar bile sırtını dönüyor bana..

Seviyorum deseler bile ne kadar doğru söylerler ki..

Güvenmelisin deme anacığım..

Güvenmesine güveniyorum da yine üzülen ben oluyorum..

Sonrası çok üşüyorum...

Hiç bir şey ısıtamıyor beni...

Daha çok üşüyeceğim bu gidişle..

Gel desem gelemeyeceksin yanıma..

Kaldım buz gibi yerlerde..

Sen de üşüdün mü benim gibi anacığım..?

Soğuk mu yattığın yerler..

Yanımda olsaydın da ben ısıtsaydım seni..

Üşütmeseydim hiç..

Sen bıraktın gittin beni..’ım seni benden daha çok seviyormuş ne yapalım..

Yağmurlar ıslattı mı bedenini..?

Bir de çökünce ayaz üşüdünmü melek anam benim..

Ben çok üşüyorum bak..

Ne giysem ısıtmıyor artık beni..

Fırtınalar,azgın rüzgarlar,karlı veya donlu havalar değil beni üşüten anacığım..

Senin gibi seven yüreklerin olmayışı..

Sıcak ellerin olmayışı..

Ne kadar zormuş hayat..

Tükeniyorum gitgide..

Tükendim sahte sevgilerden..

Soğuk yüzler üşüttü beni hep..

Yine başaramadım anne..

Kendi kenidimi ısıtmayı ..

Üşüdüm yine ..

Hemde çok ÜŞÜDÜM...


_ALINTI_

çok güzeldi ablacım emeğine yüreğine sağlık tşk ederim

çok güzel bir şiir emeğine sağlık sılacım Allah c.c. razı olsun

çok etkilendim çok güzeldi ablacım yüreğine sağlık...