![]()
Bir kul![]()
-u Zülcelal' e karşı tevbe ettiği zaman
yerle göğün arasında yetmiş tane kandil yanar. Tabii melekler bunu gördükleri zaman bir münadi şöyle der: "Filan oğlu filan
Rabbi ile sulh (barış) yaptı."
Çünkü kişi şeytanın yanında olduğu zamanşeytan
-u Zülcelal' e düşman olduğu için
sanki o da düşman olmuş olur. Şeytanın yanından ayrılıp
-u Zülcelal' e tevbe ettiği zaman
kendi Rabbi ile sulh yapmış olur. Öyle ise
İslam dininde tevbeden daha güzel bir şey var mıdır? İnsan için öyle büyük ve kıymetli bir nimettir ki
anlatmakla bitiremeyiz. Onun için tevbenin kıymetini iyi bilelim.
Bazı insanlara: ‘Gelin tevbe edin' dediğimiz zaman o kimseler: "benim gibi bir adama azap verir mi?" diyerek bir kibrin ve ucbun (kendini beğenmişliğin) içine giriyorlar. Fakat
![]()
dostlarının
onu gördüğü gibi
o da kendini görseydi
kıyamet gününde
-u Zülcelal' in azabına ne şekilde müstahak olduğunu anlayacaktı.
-u Zülcelal
bize karşı çok merhametli olmasına rağmen
O'nun bu merhametini maalesef değerlendiremiyoruz.
-u Zülcelal'e hamd-ü senalar olsun ki
bize çok büyük bir nimet olarak iman vermiş ve bu imandan sonra da tevbe nasip etmiştir. İnsan kendisinde bir ilerleme olmayıp yerinde saydığı zaman veya geri gittiği zaman
hemen tevbeye kaçmalıdır. "Acaba
-u Zülcelal bir günahtan dolayı bana gazaba mı geldi?" diyerek hemen tevbeye sarılmak lazımdır. Tevbeyi aylarca terketmek çok yanlıştır. Nice günahlar vardır ki
hepsini unutuyoruz. Fakat kıyamet gününde bu günahların hepsini zerre zerre göreceğiz. Bunların hepsi
-u Zülcelal' in yanında kayıtlıdır.
Fakat o günahları şimdi unutmuşuz hiç hatırımıza gelmiyor. Onun için umumi olarak-u Zülcelal' e karşı tevbe ederken
![]()
-u Zülcelal bu unutmuş olduğumuz günahlarımızı da sevaba çevirecektir inşaallah!