Hep en iyiyi istiyoruz kendimiz içinhep en güzeli tercih ediyoruz. Bir yanımız bahar bahçe
bir yanımız salkım saçak...
En mükemmeli layık görüyoruz kendimize; aklımızca hayaller kuruyoruzaylar sonrasının planlarını yapıyoruz
‘’Yarın ne olacak ?’’ sorusunu düşünmeden...
Sanki elimizde bir hayat garantisi var...
‘’ İşim olsun namaza başlarım’’![]()
‘’Düzenim otursun Kuran okurum...’’
Aylar geçiyor..Yıllar yılları kovalıyor...
Anne oluyoruzbaba oluyoruz çocuklarımızla ilgilenmemiz gerek..Ev işleri
iç işleri
dış işleri bakanlıgı derken seneler ardı ardına geçiyor..Namaz kılacagız
Kuran okuyacağız.. İşimiz çok vaktimiz yok diyoruz.. Nefsimiz elbette en güzel’in peşinde..
‘’En çok nasıl para kazanabiliriz?’’
‘’ En çok nasıl güzel olabilirizhatta en güzel biz nasıl olabiliriz
hatta en yakışıklı olmayı nasıl başarabiliririz...’
Planlarımızın sonu hiç gelmiyor hiç...Kuaförlerdentv. başından
magazın dergilerinden başımızı kaldırıp bakmıyoruz etrafımıza..
Hem baksak ne göreceğiz ki? Diyoruzherkes bizim gibi değl mi??? Farklı olan ne var???
Ah nefs ah...Sana kanmak ne kolay..Parlatıyorsun gözlerimizi!!!
Senin yüzünden at gözlüğü ile bakar olduk dünyayaAT gibi bakmak varken... ‘’Dünya müminin zindanı’’ oysa ki...!!
Hep her şeyi bildiğimizi sanıyoruz..Dev aynasında görüyoruz kendimizi... Halbuki bi uyansak..Bi uyansakk..Aslında bildiklerimizin bir tuz tanesini geçmediğini fark etsek...
Ey insanlar duyun artık duyundeğil sizin için en güzeli isteyen nefsin istekleri değillllll; rabbimizin istekleriiii
!!!
Hangi anne yavrusunun ateşte yanmasını ister??
Hangi anne merhamet etmez yavrusuna...
Rabbimiz bizim ateşe girmemizi engellemek için adeta çırpınıyor!!!
O (cc) annelerimizdenhatta bizi sevenlerden
bize ‘’sana aşığımmmm diye bas bas bağıranlardan ! ‘’ bile daha merhametli..
Bırakın dünyadaki ateşirabbimiz bizi cehennem ateşinden korumak için;tek 1 günahımıza karşılık
tek 1 günah yazarken ;bir yandan da diyor ki yazıcı meleklere
‘’ey melekler
gün doğana kadar erteleyin bu günahını yazmayı kulumun defterine
ola ki tevbe eder...’’
Nihayet ^^gecenin siyah ipliği ile beyaz ipliği^^birbirinden usul usul ayrılmaya başlarkendünya semalarında bir ses yankılanıyor..
‘’ALLAHÜEKBER!’’
‘’ALLAHÜEKBER!’’
‘’DUA EDEN YOK MU VEREYİM; TEVBE EDEN YOK MU AVF EDEYİM’’ diye sesleniyor rabbimiz...
Tek bir sevabınızayoldan geçerkenn bir tek taşı
başka insanlara zarar vermesin diye kaldırana dahi sevap üstüne sevap veriyor rabbimiz.. Bir günaha tevbe edene kadar mühlet
sonra davet
icabet eden davete avf ... Bir sevaba ise on katı sevap... Buyrun gerisini siz düşünün...
Tefekkür yeter...
Her anımızda O’nunla kalmak. O’nunla yaşayabilmekO’nun razı olması için çırpınmak dileği ile