124- (1603) Bize Yahya b. Yahya ile Ebû Bekir b. Ebî Şeybe ve Muhammed b. EI-Alâ' rivayet ettiler. Lâfız Yahya'nındır. (Yahya: Bize haber verdi tâbirini kullandı. Ötekiler Bize Ebû Muâviye, A'meş'ten, o da İbrahim'den, o da El-Esved'den, o da Âişe'den naklen rivayet etti, dediler. Âişe şunları söylemiş:
Resûlüllah (Sallaîlahü Aleyhi ve Selkm) bir yahudîden veresiye zahire satın aldı da ona bîr zırhını rehin olarak verdi.

125- (...) Bize îshâk b. İbrahim El-Hanzalî ile Aliy b. Haşrem ri*vayet ettiler. (Dediler ki) : Bize îsâ b. Yûnus, A'meş'den, o da İbrahim'*den, o da EI-Esved'den, o da Âişe'den naklen haber verdi. SoyIe demiş:
Resûlüllah (SallatlahU Aleyhi ve Selîem) bir yahudîden zahire satın aldı da ona demirden bir zırh rehnetti.

126- (...) Bize İshâk b. İbrahim El-Hanzalî rivayet etti. (Dedi ki) : Bize El-Mahzûmî haber verdi. (Dedi M) : Bize Abdülvâhid b. Ziyâd, A'meş'den naklen rivayette bulundu. Şöyle demiş:
İbrahim Nehaî'nin yanında selemin lâfını ettik de şuhları söyledi: Bize Esved b. Yezîd, Âişe'den naklen rivayette bulundu ki:
Resûlüllah (Saîlaİlahü Aleyhi ve Sellem) bir yahudîden bir müddete ka*dar zahire satın almış ve demirden bir zırhını ona rehin vermiş.

(...) vBize bu hadisi Ebû Bekir b. Ebî Şeybe dahi rivayet etti. (Dedi ki) : Bize Hafs b. Gıyâs, A'meş'den, o da İbrahim'den naklen rivayet etti
«Bana Efcved, Âişe'den, o da Peygamber (Sallaîlahü Aleyhi ve Sellem) den bu hadisin mislini rivayet eyledi» demiş; demirden kaydını zikret-raemiş.
Bu hadîsi Buhâri «Büyü'», «İstikraz», «Cihâd», «Şerike», «Se*lem» ve «Megâzî» bahislerinin on bir yerinde; Nesâî «Büyû'»da; İbni Mâce «Ahkâm»da muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. Bu rivayetlerden anlaşıldığına göre Peygamber (Sallaîlahü Aleyhi ve Sellem}Efendimiz Ebû Şahme yahut Ebû Şahm denilen yahudî-den ailesi efradı i;in bir miktar arpa alarak ona «Zâtü'l-fudûl» nâmın-daki harp zırhını rehin vermiştir. Aldığı arpanın miktarı hususunda ri*vayetler muhteliftir. Bir rivayete göre otuz, diğerine göre yirmi, başka bir rivayetle kırk ölçektir. Resûlüllah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) 'in bu ar*payı, yahudîden alış-veriş caiz olduğunu anlatmak için almış olması da bir ihtimâldir. Arpa mukabilinde zırhını rehin etmesi verecek başka bir şey bulamadığındandır.
Gerçi Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) yin ailesi ei'radı için sene*lik zahiresini bir yerde biriktirirdiği sahih rivayetlerle sabit olmuştur, fakat bu borçlanma o zahire bittikten sonra olmuştur. Ulemâdan bazıları borçlanmanın gelen misafirler sebebiyle yapıldığını söylemişlerdir; bilâ*hare bunu Hz. Ebû Bekir ödemiştir.
Resulü ükrem'Saltallahu A fevhi ve Sellem i 'in arpayı ashabının zengin*lerinden almayıp yahudîye. müracaat buyurması, ya ondan başka kimse*de bulunmadığından yahut sahabe arpayı kendisine teberru' ederek min*net altında kalmamak içindir.

Bu Hadisten Çıkarılan Hükümler:


1- Veresiye satış caizdir. Îbnü'l-Arabî bunun bir ruh*sat olduğunu söylemişse de zahire göre ruhsat değil azimettir. Kur'ân-ı Kerîm 'deki müdayene âyeti buna delildir.
2- Yahudilerle alış-veriş caizdir.
3- Hazarda yâni evinde olan bir kimse rehin verebilir. Mücâhid ve ona tebean Dâvûd.u Zahirî 'ye göre rehin ancak seferde caizdir.
4- Harb edilen yerde yiyecek sıkıntısından dolayı silâh ve harb alâtı rehin verilebilir. Zîra aile nafakası farzdır; fakat düşmana silâh ve harb alâtı satılamaz.
5- Hadîs-i şerif Peygamber (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) 'in dünya ni'-metlerinin pek azına kanaat ettiğine delildir.