Konu: sen giderken sadece gidişini izledim...

Sen giderken sadece gidişini izledim.
sanki içimden bir parçayı koparıp gidiyormuş gibi,kalbim ağladı,ağladı..
o gözyaşları beni boğucak hale gelince,
anladım ki acı da olsa seni hayal etmek benim zaafımdı.
üşüyordum,acı çekip,ağlıyordum ama beni boğucak olan acımı
hayatımın her yerinde benim bir parçam yaptım.
ne üşüyorken ,çıkabiliyor ne de hayatıma devam edebiliyordum.
senin acının rengiyle hayatım kuşanmıştı ve süslenmişti sanki.

Önce gözyaşlarım başladı .. gidişine dair..
Ilk tepkisini böyle göstermişti bedenim..
Sonra yüreğim acımaya başladı...
kocaman bir yaraya sahiptim artık..
Kocaman bir yara,içinde boğulduğum gözyaşlarım..
Kimse çekip çıkarmadı,kimse yaramı sarmadı..
Içinde boğulsam da bu göz yaşları;
Bitti deyişin kadar içime akmadı..beni o günkü kadar boğmadı...

Hasretinle boğulmanın verdiği kekremsi tad her anımda,
bu kişi olabilir dediğimde bana seni hatırlattı.
senden başkasına dokunamıcak ellerim,
gözerimin sana olan hasreti hiçbir güzellikte değişmedi.
sen benim acım,hançerim,zehirim ama aynı anda benim herşeyim olduğun gerçeğini bütün hücrelerimle hissettim.

Bütün hücrelerim de hissettim de..
bir türlü başedemedim hasretinle..
Bu gerçek bu kadar yüzüme çarpmışken ,
ve herşeyi kabullenmenin en doğru yolu gerçeği bilmekten
nasıl olurda hala acır bu yüreğim..
Sözlerin duygularımı ifade etmeye yetmediği zamanda
sadece sana ait olan şu gönlü ,ayağının altında ezerken
benim sadece birkaç yılımı değil,
beni bitirdiğini anlayamadın…

alıntı