Sevgiinsan da bulunan en önemli cevher
ortaya çıkmak için karşılık beklemeyen en güzel duygudur.İnsan Güzel ve iyi olana teveccüh eder lakin güzel olan ile karşılaşmasa da sevmeye devam edebilir. İyi olmayan da bile iyi yanları görmeye çalışıp
müspet nazarıyla baktığı için muhabbet besleyebilir. Muhabbet öyle güzel bir haslettir ki; insana darlıkta genişlik
zahmet gibi görünen deRahmet vesilesi olabilir.Yeter ki insandaki bu özellik zuhur etsin…Sevilmek sevmenin tezahürü
neticesidir.Ama şu da var ki; asıl sevgi karşılık beklemeyendir.Eğer karşılık beklenilse sevgi sınırlandırılmış olur ve bu durum muhabbet olarak tasvir edilemez. Kainatta ki yaratılmışların tümünü
her birinde halkının ismini görmekle evvela “O”nun için sevmek lazımdır. Yaratılmışların en üstünü
Ahsen-i takvim olan insanı
evvela
için sevmek muhabbete ulaştıran en önemli adımdır.Efendimiz (s.a.v) bir hadislerinde şöyle buyurmuşlardır; “İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olamazsınız. Birbirinizi sevmeye yardımcı olacak şeyi haber vereyim mi? Aranızda selamı yaygınlaştırınız!” (Müslim
İman
93) Sevmek
muhabbet etmek “önce
için olacaksa” mutlak sevilmeyi beraberinde getirir.Çünkü muhabbetten maksatta
(c.c)’ın rızası aranmaktadır…
(c.c) in razı olduğu sevdiği kulunu sevdirmede de iradesi sonsuzdur…
için sevmenin ehemmiyetine binaen bir kutsi hadis de şöyle buyrulmuştur; Kıyamet günü Yüce
şöyle buyurur: “Benim için birbirini sevenler neredeler? gelsinler
Arşımın gölgesinden başka hiçbir gölgenin bulunmadığı bugün onları gölgelendireyim!”[ Müslim
Birr
37] Sevmek duadır;
için ise…Dua rızaya ulaştırır
kabul ederse…
(c.c) mevcudatı O nun için sevenlerden
fani güzellerde baki güzelliğin ayinesini görebilenlerden kılsın İnşa
…