Genç veli ölüm döşeğindeömrünün son dakikalarını yaşamaktadır.Hayatını hep ahirete göre yaşayan bir ailenin ferdi olduğu için ölüm korkusuna dayanıklıdır…Ve babası da öyle bir evlada hakkıyla baba olmuş
bir başka Hak dostudur.
Baba oğula sorar:’’Evladım! Ahirette ne ile karşılaşmayı bekliyorsun?’’
Sorudaki ima genç veliye tebessüm ettirir. Yani baba sormaktadır’’Acaba bahtına ne çıkacak? Rahmet mi
azap mı?’’
Ölüm yolcusu son nefeslerinden birini daha aldıktan sonra cevap veriri:
‘’Babacığımeğer öteki taraftaki durumuma annem karar verseydi acaba ne yapardı?’’
Baba hiç duraksamadan;
‘’Evladımannedir o
şefkatlidir. Günahına
sevabına bakmadan seni Cennet’in Firdevs’ine indirirdi.’’
Ve bu cevap genç velinin dünya yaşamındaki son tebessümüne neden olur.Gözleri önce yaşarırsonra ümitle
güvenle parlar
babasına döner:
‘’Ey babam! Benim Rabbimbana annemden daha şefkatlidir.’’
Baş sağa düşerdudaklar kapanır.Dünya bir atlama tahtası olur Firdevs’e...