İbadetin Faydası Kime

Sual: “Allah’ın bizim ibadetimize ihtiyacı yok. İbadet yapan boşuna sıkıntı çekiyor” veya “Ben içki içersem zina edersem Allah’a ne zararı olur ki” diyenlere nasıl cevap vermeli?



CEVAP
Yahya Müniri hazretleri buyuruyor ki:
Bazıları ibadetlerin Allahü teâlâya faydası olduğunu ve bunun için emir olunduklarını zannediyorlar. Böyle zannetmek çok yanlıştır.


Her insanın yaptığı ibadetin faydası yalnız kendisinedir. Böyle olduğu Fatır suresinin 18. âyet-i kerimesinde açıkça haber verilmektedir.


Böyle yanlış düşünen kimse perhiz yapmayan hastaya benzer. Bu hastaya doktor perhiz tavsiye ediyor. Bu ise (Perhiz yapmazsam doktora hiç zararı olmaz) diyerek perhiz yapmıyor. Evet doktora zararı olmaz fakat kendine zarar vermektedir. Doktor kendine faydası olduğu için değil onun hastalıktan kurtulması için perhiz yapmasını tavsiye etmiştir. Doktorun tavsiyesine uyarsa şifa bulur uymazsa ölür gider.




Sual: Bazı kimseler "Allah’ın affı sonsuzdur bizi de affeder" diyerek ibadet etmiyorlar. İbadet etmeyen Cehenneme gitmez mi?



CEVAP
İmanlı ölen günahkârlar geç de olsa Cennete girer. Ancak ibadet etmeyen günaha devam eden kimselerin imanlı ölmeleri çok zordur. İbadetler imanı muhafaza eder. Günahlar imanın sönmesine yol açabilir. Bunun için ibadetleri bırakmamalıdır.





Sual: "Allah acır affeder" diyerek ibadet etmemek ve günah işlemek uygun mudur?



CEVAP
Şeyh Yahya Müniri hazretleri buyuruyor ki:
Allahü teâlâ kerim rahim olduğu gibi azabı da şiddetlidir. Bu dünyada çoklarına fakirlik ve sıkıntı veriyor. Çok kerim ve Razzak olduğu halde çiftçilik sıkıntısı çekmeyene mahsul vermiyor. Herkesi yaşatan O olduğu halde yiyip içmeyen kimseyi yaşatmıyor ilaç kullanmayan hastaya şifa vermiyor.
Yaşamak ve mal sahibi olabilmek gibi dünya nimetlerinin hepsi için sebepler yaratmış sebebine yapışmayana hiç acımayıp dünya nimetlerinden mahrum bırakmıştır. Ahiret nimetlerine kavuşmak da böyledir. Kâfirliği ve cahilliği ruhu öldüren zehir yapmıştır. Tembellik de ruhu hasta yapar. İlaç kullanılmazsa ruh hastalanır ölür. Tembelliğin ilacı da namaz kılmaktır. Bir kimse zehir yer ve (Allah rahimdir rahmeti her şeyi kuşatmıştır beni korur) derse hastalanır ölür. İshal olan müshil içerse şeker hastası tatlı yerse hastalık artar. O halde Allahü teâlânın bildirdiği sebeplere yapışmamız gerekir.


Allah’ın azabı çok şiddetlidir
Bazı kimseler hırsızların hainlerin ırz düşmanlarının hatta gayri Müslimlerin bile affa kavuşacağını bildirip azap âyetlerinden hiç bahsetmiyorlar. Allah’ın azabından bahsetmemek yanlıştır.


İslamiyet ifrat ve tefritten [aşırılıklardan] uzak bir dindir. Allah’ın rahmetini de azabını da bildirmek gerekir. Çünkü Allahü teâlâ Kur’an-ı kerimde kendi bildiriyor. Bunu gizlemek örtbas etmek ihanet olur. Ahirette kâfire af ve merhametin zerresi yoktur. Ebedi azap içinde kalacaklardır. Cennete girme şartı Müslüman olmaktır. Müslüman da havf ve reca arasında olmalıdır. Havf Allah’tan korkmak reca da Allah’ın rahmetini ümit etmek demektir. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Havf ve reca arasındaki mümin umduğuna kavuşur korktuğundan emin olur.) [Tirmizi]


Hep Allah’ın azabından bahsedip insanları korkutmak doğru olmadığı gibi hep Allah’ın rahmetinden bahsedip azabından hiç bahsetmemek de Kur’an-ı kerime aykırıdır. Mümin yaşarken havfı ölürken recası daha fazla olmalıdır! Allahü teâlânın rahmeti çoktur. İki âyet-i kerime meali şöyledir:
(Ey günahta haddi aşanlar Allah’ın rahmetinden ümit kesmeyin! Çünkü Allah bütün günahları affeder. O gafururrahimdir affı merhameti çoktur.) [Zümer 53]


(Kötülük edip nefsine zulmeden mağfiret dilerse Allah’ı gafururrahim bulur.) [Nisa 110]


İki hadis-i şerif meali de şöyledir:
(Hak teâlâ buyurdu: Kulun günahı göklere kadar yükselse tevbe ederse affederim.) [Tirmizi]
(Allahü teâlâ kullarına bu kadının çocuğuna olan merhametinden daha merhametlidir.) [Buhari]


Allahü teâlânın rahmeti böyle çok olduğu gibi azabı da şiddetlidir. Kur'an-ı kerimde mealen buyuruluyor ki:
(Elbette azabım çok şiddetlidir.) [İbrahim 7]
(Allah’ın kahrı da pek şiddetlidir.) [Nisa 84]


(Kullarıma haber ver! Gafururrahim olduğum gibi azabım da çok şiddetlidir.) [Hicr 49-50]
(O gün gerçek hükümranlık Rahmanındır. Kâfirler için de pek çetin gündür.) [Furkan 26]


(Allah’a ve Resulüne itaat edip Allah’tan korkup sakınanlar kurtuluşa erenlerdir.) [Nur 52]
(İşlediklerinin cezası olarak artık az gülüp çok ağlasınlar.) [Tevbe 82]
(Rablerinin huzuruna çıkacaklarından kalbleri korku ile çarpar) [Müminun 60]


Bu âyette bildirilenlerin hırsız mı zani mi olduğu sorulunca Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Bunlar namaz oruç ve zekat gibi ibadetlerini yerine getirdikleri halde “acaba ibadetlerimiz kabul olmadı mı” diye korkan kimselerdir.) [Tirmizi]


Kaderin suçu yok
(Benim Cehenneme gideceğim alnıma yazılmışsa yani kaderimde varsa günah işler Cehenneme giderim. İbadet yapmamın ne faydası olur suç kaderimde değil mi?) diyenler çıkıyor.


Şunu iyi bilmeli ki Allahü teâlâ kimseye zor ile günah işletmez. İnsan kendi isteği ile günah
işlemektedir. Allahü teâlâ her insanın Cennete veya Cehenneme gideceğini ezelde biliyordu. Bu bilgisine kader [alın yazısı] denir. Ezeldeki takdir bir emir değil bir ilimdir.


Allahü teâlâ ezeli ilmi ile kullarının kendi istekleri ile yapacakları işleri bilir. Bilmesi ise insanların ibadet etmesine veya günah işlemesine tesir etmez.


Mesela bir öğretmenin bir talebesinin imtihanda kazanamayacağını önceden bilmesi o talebenin imtihanını etkilemez. Talebe imtihanı kazanamayınca (Sen benim kazanamayacağımı imtihana girmeden önce söylüyordun) diyerek suçu öğretmene yüklemesi doğru olmaz.


Takvimlere bir yıl içinde güneşin ne zaman doğup ne zaman batacağı hesaplanarak yazılmıştır. Güneş takvimde bildirilen saatlerde doğup batar. Güneş takvime öyle yazıldı diye mi güneş o saatte doğup batıyor? Takvimlere yazılması güneşin doğup batmasına hiç etki eder mi? Takvime öyle yazıldığı için güneş bu saatte battı veya doğdu denebilir mi? Suçu takvime bulmak akla uymaz. Levh-i mahfuz denilen kaderimiz sanki takvime benzemektedir.


İşte Allahü teâlânın da ezeli ilmi ile kulların kendi istekleri ile günah veya sevap işleyeceklerini bilmesi kulların işlerine zorla bir müdahale değildir. Sevap da günah da işleyen kendi arzusu ile işlemektedir. Zaten öyle olmasa idi sevap işleyene mükafat günah işleyene ceza verilmesi anlamsız olurdu.
(İbadete lüzum yok kaderimde ne var ise onu görürüm) diyen birine Resulullah efendimiz (İbadet et herkese ezelde takdir edilmiş olanı yapmak kolay gelir) buyurdu. (Müslim)


Cennetliklerin ibadet yapması ve Cehennemliklerin isyan etmesi; genelde sağlıklı yaşaması ezelde takdir edilmiş olanın gerekli ilacı almasına; hastalanması takdir edilmiş olanın da ilaç bulamamasına benzer. Hastalıktan ölmesi takdir edilmiş olana ilaç almak nasip olmaz. Zengin olması takdir edilmiş olana kazanç yolları açılır. Bunun gibi ezelde Cennetlik olana iman ve ibadet etmesi nasip olur. Hadis-i şerifte (Cennetlik olan Cennete götürecek Cehennemlik olan da Cehenneme götürecek amel işler) buyuruldu. (Ebu Davud)


Cehennemlik kimse (Herkesin Cennetlik veya Cehennemlik olduğu ezelde takdir edilmiş) der ve ibadet etmez. Bol mahsul alması takdir edilene ise tarlasını sürmek tohum ekmek nasip olur. Cennetlik olanın iman edip ibadet yapması Cehennemliğin de isyan edip kâfir olması böyledir.
Cennetlik ve Cehennemlik olmak Allahü teâlânın iki hazinesi gibidir. Birinci hazinenin anahtarı ibadet ikincinin anahtarı günahtır. Cennetlik olan Allahü teâlâya itaat eder. Cehennemlik olan hep günah işler. Herkes Cennetlik veya Cehennemlik olduğunu amelinden anlayabilir. Her izzet ve her nimet Allahü teâlâya ihlas ile itaat ve ibadet etmekten hasıl olur. Her kötülük ve sıkıntı da günah işlemekten hasıl olur. Herkese dert ve bela günah yolundan rahat ve huzur da itaat yolundan gelir.


Allahü teâlânın âdeti böyledir. Bunu kimse değiştiremez. Nefse kolay ve tatlı gelen şeyi iyilik güç ve acı gelenleri de felaket sanmamalı.


Ebüssüud efendi buyuruyor ki:
Yapılacak her işi Allahü teâlâ ezelde biliyordu. Fakat insanın iyiliği kötülüğü Cennetlik Cehennemlik olacağı son nefeste belli olur. Peygamber efendimiz buyurdu ki:
(Bir kimse bütün ömrü boyunca Cehenneme götürecek günahlar işler. Fakat ömrünün son günlerinde Cennete götürecek iyilikler yaparak Cennete gider.) [Buhari]


Belli bir kâfirin ebedi kâfir kalıp kalmayacağını Allahü teâlâ bilir. Bunun muhakkak kâfir kalacağını kimse söyleyemez. İlim maluma tâbidir. Allahü teâlâ olacak şeyleri olacağı için biliyor. Kur'an-ı kerimde haber verilen şeyler de olacakları için bildiriliyor. Bir ressamın at resmi yapması at o şekilde olduğu içindir. Yoksa atın o şekilde olması ressam öyle yaptığı için değildir. Allahü teâlânın bazı kimselerin imana gelmeyeceklerini bilmesi ve Kur'an-ı kerimde haber vermesi onlar kendi arzuları ile küfür üzere kalmayı niyet edip iman etmek istemedikleri içindir. Yoksa bunların kâfir olması Allahü teâlânın bunları kâfir bildiği ve haber verdiği için değildir.


İlim bulunan yerde
Ehl-i sünnet itikadını ve ilm-i halini öğrenmeyen ve çocuklarına öğretmeyenler müslümanlıktan ayrılmak küfür felaketine düşmek tehlikesindedir. Böyle kimselerin duaları zaten kabul olmaz ki küfürden korunabilsinler. Hadis-i şerifte (İlim bulunan yerde müslümanlık vardır. İlim bulunmayan yerde müslümanlık kalmaz) buyuruldu.


Ölmemek için yiyip içmek gerektiği gibi kâfirlere aldanmamak dinden çıkmamak için de dinini imanını öğrenmek gerekir. Ecdadımız her zaman toplanırlar. İlmihal kitaplarını okurlar dinlerini öğrenirlerdi. Ancak böyle müslüman kaldılar. İslamiyet’in zevkini aldılar. Bu saadet ışığını bizlere doğru olarak ulaştırabildiler.


Bizim de müslüman kalmamız yavrularımızı içimizdeki ve dışımızdaki kâfirlere kaptırmamamız için birinci ve en lüzumlu çare her şeyden önce Ehl-i sünnet âlimlerinin hazırladığı ilmihal kitaplarını okumak ve öğretmektir. Çocuğunun müslüman olmasını isteyen ana-baba çocuğuna Kur'an-ı kerim öğretmelidir. Fırsat elde iken okuyalım öğrenelim ve çocuklarımıza sözümüzü dinleyenlere öğretelim!
Bir kimsenin iyi veya kötü olduğu yaptığı işlerden anlaşılır. Bir kimse kötülüklerden kaçıyor iyi işler yapıyorsa o kişinin Cennete gitme ihtimali çoktur. Onun için iyi kimselerle beraber olmaya çalışmalıdır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Allahü teâlâ bir kula hayır murad ettiği zaman dinini kayıran kimseler yanında çalışmayı nasip eder. Şerri murad edilen kul da dinini kayırmayan kötülerin yanında çalışır.) [Deylemi]