511. Beni sakın defnettiğiniz mezarda aramayınız. Ben orada değilim!
Mefulü, Mefa'ilün, Fe'ulün
(c. II, 1054)
• Ey sevgili, ey her işte eşsiz olan güzel! Sen çok kumazsın, fakat seni seven de kurnaz!
• Ecel günü gelip de ben ölünce sakın defnettiğiniz mezarda beni aramayınız, ben orada degilim
"Mevlana'nın bu beyti, bir İsveç şairinin şu beytini hatırlattı:
Kimsenin görmediği bir güneş vardır.
Hiç ölüsü olmayan bir mezar vardır!
Hiç batmayan bir güneş vardır!"
1945 Sonrası İsveç Şiiri, Haz. L. Özkök, Peker Yay.
Hz.Mevlana'nın bir başka beyti de şöyle:
"Öldükten sonra bizim mezarımızı yeryüzünde aramayınız, arif kişilerin gönlü bizim mezarımızdır."
• Benim dirilmemi istiyorsan, bu işi vuslat rüzgarına bırak, ona ısmarla!
• Sensiz yaşamanın tadı, zevki, neşesi yoktur. Sen neredeysen biz de oradayız.
• Sensiz bir damarımın bile aklı başında ise, can damarım kopsun.
• Gül bahçesine benzeyen yüzünün güzelliği beni mest etti. Elimi dikenlere attım, ayağımı dikenlere bastım.
• Ey güzel varlık! Sensiz yaşayış bana haramdır. Sensiz baht uyanmaz.
• Zaten baht sensin, hayat da sensin. Geriye kalan addır, laftan, azardan, incinmeden başka bir şey değildir.
• Ey beni gönlünden çıkaran, beni unutan sevgili! Ne olur beni düşün, beni hatırla!