AHDE VEFA
Hz. Ömer arkadaslarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki :
-"Ey halife, bu aramızdaki arkadaş bizim babamızı öldürdü.
Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin."
Bu söz üzerine Hz. Ömer suçlanan gence dönerek :
- Söyledikleri dogru mu diye sorar ,
Suçlanan genç der ki :
-evet dogru.
Bu söz üzerine Hz Ömer anlat bakalım nasıl oldu diye sorar:
Bunun üzerine genç anlatmaya başlar, der ki :
-"Ben bulundugum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım ailemle
beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadasların bulundugu yere getirdi.
Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki dönen bir defa daha bakıyor, hayvana ne yaptıysam bu arkadasların bahçesinden meyva koparmasına engel olamadım, arkadasların babası içerden hışımla çıktı atima bir tas attı atım oracıkta öldü.
Nefsime bu durum agır geldi, ben de bir taş attım, babası
öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı, durum bundan ibaret" dedi.
Bu söz üzerine Hz Ömer
-"Söyleyecek bir sey yok, bu suçun cezası idam.Madem suçunu da kabul ettin" dedi.
Bu sözden sonra delikanlı söz alarak
-"Efendim bir özrüm var" diyerek konusmaya basladı
- "Ben memleketinde zengin bir insanım, babam rahmetli olmadan bana
epey bir altin bıraktı. Gelirken kardesim küçük oldugu için saklamak
zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi
ettiginiz için Allah(c.c) indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin
verirseniz ben emaneti kardesime teslim eder gelirim, bu üç gün içinde
yerime birini bulurum" der.
Hz. Ömer dayanamaz der ki :
-"Bu topluluga yabanci birisin, senin yerine kim kalır ki?!"
Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar, der ki:
- "Bu zat benim yerime kalır." O zat Hz. Peygamber Efendimizin (sav)
en iyi arkadaslarından daha yasarken cennetle müjdelenen Amr İbni As' dan
baskası degildir.
Hz.Ömer Amr'a dönerek,
- "Ey Amr, delikanlıyı duydun" der.
O yüce sahabi
-"Evet, ben kefilim" der ve genç adam serbest bırakılır.
Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir
haber yoktur. Medine'nin ileri gelenleri Hz. Ömer'e çıkarak genc'in
gelmeyecegi, dolayısıyla Amr İbni As'a verilecek idam yerine maktülün
diyetini vermeyi teklif ederler, fakat gençler razı olmaz ve babamızın
kanı yerde kalsın istemiyoruz derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir der ki :
"Bu kefil babam olsa farketmez cezayı infaz ederim."
Hz Amr İbni As ise tam bir teslimiyet içerisinde der ki :
-"Biz de sözümün arkasındayız."
Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur ve insanlarin arasından genç
görünür. Hz. Ömer gence dönerek derki evladım gelmeme gibi önemli bir
nedenin vardı neden geldin?" Genç vakurla başını
kaldırır ve "AHDE VEFASIZLIK ETTİ" demeyesiniz diye geldim der.
Hz.Ömer başını bu defa çevirir ve Amr İbni As'a der ki :
-"Ey Amr, sen bu delikanlıyı tanımıyorsun nasıl oldu onun yerine kefil
oldun".
Amr İbni As Allah kendisinden ebediyyen razı olsun, vakurla kanımızı
donduracak bir cevap verir,
-"Bu kadar insanın içerisinden beni seçti.
"INSANLIK ÖLDÜ "dedirtmemek için kabul ettim" der.
Sira gençlere gelir, derler ki :
-"Biz bu davadan vazgeçiyoruz."
Bu sözün üzerine Hz Ömer :
-"Ne oldu, biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne
oldu da vazgeçiyorsunuz?"der.
Gençlerin cevabıda dehşetlidir :
-"MERHAMETLİ İNSAN KALMADI" DEMEYESİNİZ DİYE ...
...