rasullaha hüzünlü mektup:((
Ümmetin olmakta iftihar eden bizler, maddi temizliğe nispetle, manen tahrif olmuş bir dünyada yaşıyoruz. Bütün çabalarına rağmen, bu arz üzerinde bir zamanlar, saadetli bir asrın geçtiğinin izleri görülüyor hala.
Emanet olarak bıraktığın Kur'an-i Kerim, evimizin eri$ilmez kö$esinde sadece mübarek günlerde ve ölülerimizin ardından okunmak için bekliyor.
Sünnetin ise, sünnet olduğu unutularak sadece alışkanlık, gelenek veya adab-i mua$eret adıyla yapılıyor.
Biz güne$e sırtımızı dönüp aydınlanmaya çalışıyorsak, seni bize anlatmadıkları, öğretmedikleri içindir.Senin sevgin olmadan biz ısınamıyoruz. Ya RasulALLAH! Bir çok tarihi $ahsiyetin hayatını en ince ayrıntılarına kadar ezberledik,içi bo$altılmış, sahte parıltılı ya$antıları seyrettik ve taklit etmeye çalıştık.Bize söylenmedi ki Peygamber öğretmen demek, Peygamber güzel ahlakı tamamlayan demek, manevi yaşamın ve ötesinde en güzel şekilde hazırlanmanın taa kendisi demek.
Ama yine de sana olan a$k engellenemiyor. Ya RasulALLAH! Ufuklar ötesinden ilik bir meltem gibi gelen muhabbetin, buz tutmuş yüreklerimizi ısıtıyor. Gözlerimiz hissediyor bunu; mahçup damlalar yanaklarımıza süzülürken; kanadı kırık, kıldan ince ayaklarımızda demir prangalar.
$efaatine ermeye çalısıyoruz.çünkü biliyoruz ki Sen bizi seviyorsun.Çünkü biz Senin ümmetindeniz.Sevgin bize güç veriyor. Bütün günahlarımızı ve yıkık dökük peri$anlığımıza rağmen Senin ümmetinden olma $erefine layık olmaya çalışıyoruz. Kabul edeceğine de inanıyoruz.
Alıntı
