Ögretmen
Öğretmenlık çok güzel bir vazifedir,sahası geniştir. Allah-ımız feyzini teksir buyursun.
Birçok yavruların kalbine nur ekilebilir. Tevhid ekilebilir. Tevhid-in ekildiği yerde kalpler nurlanır.
Öğretmen bir ekici gibidir. Çocugun kalbi ise ekilmemiş bir tarla gibidir. Ekilmemiş bir tarla ögretmenin yanına geliyor.ögretmen güzel tohumlar saçarsa, o tohum zamanı gelince neşv-ü nema bulur.
Çalışırsa büyük vazifeler olabilir.ögretmen bunu kıymetini bilmeli ve çalışmasını layık-ı veçhile yapmalıdır.
Verimli olabilmek için öncelikle güzel bir halata sahip olmalıdır,helal lokma yemeli,herkes uyurken uyanarak; ibadet ve tatla meşgul olmalı Hazret-i Allah-a niyaz etmeli.
Allah-ımız o hali ihsan buyurursa ,söz söylenmesede o hal cocuga geçer.
Ögretmen dolu ise cocugu doldugu ile doldurur. Boş ise zaten kendisi boş cocuga ne dolduracak? Kendisine tesir edemiyorki, başkasına nasıl edecek?evvela kendisi dolacakki,sonra başkasını doldurabilsin.
Eger kişide nur varsa o nur karşısındakine akseder.kişi fasıksa fıskı akseder. İlk terbiye ocagı ana kucagıdır. İkinci egitim,üçüncüsüde ,muhittir.
Ana –baba cocugunu güzel şeylerle doldurur,ögretmen o şekilde yapar,muhitte güzel olursa ,cocuk güzel yetişir.
Alıntı
