Bir gece Şeyh Seyyid Taha Hakkari (k.s)'nin kilerine bir hırsız girmiş ve un çuvalını sırtlayıp kaçmak istemişti. Fakat kaldırmaya güç yetiremeyince çuvalın ağzını açtı ve içinden bir miktar un boşalttı. Tekrar kaldırmak için hamle ettiyse de bşaramadı. Yine boşaltıp kaldırmaya çalıştığı sırada Şeyh Seyyid Taha Hakkari (k.s) Hazretleri kilere girdi. Çuvalın arkasından tutup:
- Evladım, yardım edeyim. Herhalde kaldıramıyorsun, dedi.
Şeyhin önce ayak sesini, ardından da söylediklerini işiten hırsız iyice korkmuştu. Durumu fark eden Şeyh Seyyid Taha konuşmasını şöyle sürdürdü:
-Hadi ben yardımcı olayım da çuvalı sırtına yükleyelim; ama dikkat et, bizim adamlarımız görmesin. Belki seni üzerler. Bir daha da ihtiyacın olduğunda kilere değil, bize gel. Biz senin ihtiyacını görelim.
Hırsız bu müsamaha ve cömertlik karşısında çok etkilendi, iyice mahcup oldu. Şeyhten af dileyerek kendisine hizmet eden kimseler arasına katıldı.

(Sahabeden Günümüze Allah Dostları, Şule Yay.)