63-.......Abdullah ibn Umer (R) şöyle demiştir: Sa'd ibn Ubâde bir kerre kendisine arız olan bir hastalıktan dolayı rahatsız oldu. Peygamber (S), Abdurrahmân ibn Avf, Sa'd ibn Ebî Vakkaas ve Ab*dullah ibn Mes'ûd ile birlikte Sa'd'e hasta ziyaretine geldiler. Pey*gamber, Sa'd'in yanına girdiği zaman, onu ailesi halkı tarafından çepçevre kuşatılmış bir hâlde buldu. Rasûlullah:
— "Sa'd öldü mü?" diye sordu
Oradakiler:
— Hayır yâ Rasûlallah, ölmedi, dediler.
Peygamber duygulanıp ağladı. Topluluk Peygamber'in ağladı*ğını görünce, onlar da ağladılar. Bunun üzerine Peygamber (S):
— "İşitmez misiniz? Şübhesiz ki, Allah gözyaşı ile ve iç üzüntü*sü ile azâb etmez. Lâkin -diline işaret ederek- işte bunun yüzünden ya azâb eder, yâhûd da merhamet eyler. Ve şübhesiz ölü, ailesinin kendisine (nehyedilmiş bir ağlayışla) ağlamasından dolayı azâb olunur" buyurdu.
Umer (R) de (Câhiliyyet âdeti üzere) ağlandığında sopa ile dö*ver, çakıl taşları atar ve toprak saçardı.