Konu: Benim Davam Beşeri Değil ki Ümidim Kırgın Olsun...‏

Düşmeyen yalnız Allah (cc)…Çünkü yegâne sübhan O’dur!

Sadık, hiç günah işlemeyen bir melek değildir, o bir insandır. Varoluş sırrının nihai gayesine vakıf bir beşer… Düştüğü de olur yer yer. Ama o, takılıp sürçtüğü yere çakılıp kalmadan, doğrulup koşmasını bilen.. günahta kaybolmayan.. bilakis onu gafletten uyandıran, kaderi bir sarsma olarak değerlendiren ve anında şahlanışa geçen çelikten bir iradedir…

Ümitsizlik haramdır. Günah, koparmamalı; daha sağlam bağlamak için, çözülüp yeniden ilmeklenme olmalıdır. Düşmelerde takılmak sadakati götürür. Aşmak gerek!

Ağlamak.. bir ömür boyu ağlamak.. kirleri temizlemek için.. ötelere ak pak gitmek için.. Gitmeden affolunmak için.. ağlamak .. sessizlikte ve çok seslilikte.. hep içten samimi bir şekilde ağlamak..

Olmaz!..Olmaz Allah’tan ayrılmak. Çünkü O’ dur varılacak son durak. Yok, yok O’ndan gayrı ne bir sığınak nede bir barınak… Tek yol, af kapısının Sultanı’na başvurmak…” Dönüp dolaşmadan ilk sana geldim Allah’ım” demek ve hıçkırmak… Buruk bir gönülle… İşte sadık, ağlayan insandır! Ağlamaksa, en güzel, mücrime yakışır….

Düşmek, insanın yaratılışında ve ilk insanda vardır. İlk düşen ise bir peygamberdir; Cennet “mana” sından yeryüzü “madde” sine.. ve sadık, bir peygamber de değildir; ama Ademi yolun döneklik bilmez izcisidir. O yol ise Nasuh’ ı dönüşün bağrından süzülür “ İlk Yurda” doğru…

En tecrübeli şeytan askerinin, yakıp yıkışı en korkunç silahları üzerine yönelttiği hedef , “ Vefa Erleri” dir. İçlerinde hilekar ve ikiyüzlü nefsi taşıyan.. Değişmez hedef; gerçek insan… Vurulabilir de herhangi birine. Ama günah tövbe içidir, nasıl ki rızık şükretmek için…”Settar” örtülecek günah ister. “Gaffar” affedilecek hata ..ve “Kudüs” , temizlenecek kir…

Sendeleyenlere tekme atılmaz… Düşene basılmaz. El uzatılır bilakis; iradesine fer verilir ve kol kanat gerilir.

Gel, dur etme!.. Çöl yolcularının perdedarı ol! Solmasın kan-ter yudumlamış çiçekler!...

Öldürücü bakışların ve dışlayıcı sözlerin de neden?! Ümit kesilmez ki en zirve günahları bile setredebilen Rabb-i Rahimim’den. Kapat gözlerini tut dilini ve unut bildiklerini. Rabbim biliyor ya içimdekileri…

Lanet yağdırmak çözüm mü?!... Niçin merhamet edilmesin? Oysaki lanet şeytandandır, aldanmışa değil… nefsedir, nefsin mağduruna değil.. Karanlıklaradır, pencerede kalmışlara değil. Işık yak ve yol göster! Karartma, zifiri dünyamı daha fazla. Sıkma, afakanları pençeleşen ruhlara. Vurma, kasırgalarla dövünen kalbime bundan öte. Yardım eden çok olur, yardım sevenlere.

Bir sancak taşıyoruz hep birlikte.. el ele omuz omuza, gönül gönüle… Sancak düşmesin de varsın düşen ben olayım. Hayır, hayır, düşürmesin beni. Düşmekle düşürmek reva mıdır Resul-i Ekrem’in emanetini…

Durdurun; önene set olun. Müsaade etmeyin kopmasına; kopmamışsa bugüne dek. Günahkâr sen isen de, bağışlayan Allah’tır.

Fena düştüm Allah’ım.. Ne olur, bahtına düştüm Allah’ım, bundan gayrı düşürme zaten düşmüş bedeni. Ey günahları bağışlayan Ey günahkarıda seven Rabbim..

Yaratan bilmez mi? O, en gizli şeyleri bilir, (her şeyden) hakkıyla haberdardır. (Mülk 14)



"Bir Elime Ay’ı Bir Elime Güneş'i Koysalar,
Vallahi Ben Bu Hak Davadan vazgeçmem!"

Vazgeçmedin,Vazgeçmeyeceğiz Sultanım

"Gevşemeyin üzülmeyin eğer inanmışlarsanız en üstün sizsiniz" ( Al-i İmran süresi 139)

emeğine sağlık nisacım