Gizli Komiteler

[BaRLa]

ASAYİŞİ BOZAN İFSAD KOMİTESİDİR

Yine Bediüzzaman Hazretleri’nin gizli münafıkla*rın entrikalarına karşı ikaz edici beyanlarından bazıları da şöyle:

«Ecnebi menfaati hesabına ve bu millet ve bu va*tanın pek büyük zararına çalışan bir gizli komite, bi*zim be*raetimizi bozmak için, her ta*rafta habbeyi kubbe yaparak bir kısım memurları aleyhime evham*landırdılar. Bir maksadları; be*nim sabrım tüken*sin, artık yeter dedirtsinler. Zâten onların şimdi benden kızdıklarının bir se*bebi; sükûtumdur, dünyaya karışmamaktır. Âdeta ne için karışmıyorsun, tâ karış*sın maksadımız ye*rine gelsin diyor*lar» (Emirdağ Lâhikası-I sh:17)

«Risale-i Nur’un çok şiddetli darbelerine karşı muarızlar zaîf bahaneler ve sinek kanadı ka*dar ehemmiyetsiz kusurları medar-ı mes’uliyet gördükleri halde; bu dehşetli darbeleri nazara al*mayıp hem bera*etimizi, hem Risale-i Nur’un ser*bestiyetini kabul etme*lerinin sebebi: Başta “Âyet-ül Kübra” olarak Risale-i Nur’un “Meyve” ve “Hüccet-ül Baliga” gibi eczaların*daki hârikulâde ve sarsıl*maz hakikatlar, onların deh*şetli inadlarını kırma*sıdır. Çaresiz mec*buriyetle serbestiyetini; be*raetimizi resmen kabul etmiş*ler. Fakat yine gizli zendeka komitesi, elinden gel*diği kadar na*zar-ı millette kendilerini lanetten, nefret*ten bir de*rece kurtarmak için, kusurlarımızı arıyorlar ve hü*kûmeti iğfal etmeğe çalışıyorlar. Onun için biz; es*kisi gibi ihtiyatımızı elden bırakmamalıyız.» (Emirdağ Lâhikası-I sh:50)

«Gizli düşmanlarımız hükûmetin ehemmi*yetli ve birkaç vazifedarlarını elde edip beni tazyi*katla, Menemen ve Şeyh Said hâdisesi gibi bir hâdise çıkarmak için bütün kuvvetiyle en hassas damarla*rıma dokunduracak tarzda her desiseyi is*timal ettiler. Gördüler ki Eski Said yok, yenisi ise her şeye ta*hammül ediyor, o plânı sair sû’-i kasdlere ezcümle zehir vermeye tebdil ettiler. Hıfz-ı İlahî onu da akîm bı*raktı. Şimdi o münafıklar resmen hü*kûmetin nüfu*zunu, benden halkları ürkütmek ve vazgeçirmek için burada dehşetli bir propaganda ile istimal ediyor*lar. Fakat siz hiç telaş etmeyiniz. İnayet-i Rabbaniye devam eder. Gittikçe fütuhat-ı Nuriye tevessü’ ediyor.» (Emirdağ Lâhikası-I sh:147)

İfsad Komitesi her kılığa girip, eski komünistleri ve ahlaksızları kullanabildiğine delil şu beyandır.

«Aldığım manevî bir ihtarla, gizli münafık*lar, dindarlara karşı namazsız sefahetçileri ve mür*ted ko*münistleri istimal etmek istiyor*lar, hattâ parmaklarını buraya da sokmuşlar.» (Şualar sh:511)

Devletin en başı bile o komitenin adamı olabiliyor.

«Geçen kışta bana karşı sû’-i kasdların, ina*yet-i İlahiye ile ve duanızın yardımıyla gelen sabır ve ta*hammülüm neticesinde akîm kalan plânı pek geniş bir tarzda olduğuna delil ise; bu yakında Re*isicumhur, Afyon’da demiş: “Bu vilayette din ci*hetinde bir ka*rışıklık çıkacağını zanneder*dik…”

Demek, gizli komite beni sıkıştırmakla bir hâdise çıkarmak istiyordular. Bir ecnebi müda*halesi he*sabına ve müslümanlar ve vatan zararına, bütün bütün kanunsuz ve keyfî bir tarzda, damarıma şiddetle dokunan ihanetler ve sıkıntılarla tazibleri, on*lara dünyada tam zarar, âhirette Cehennem ve sakar; ve bize, dünyada mü*kem*mel sevab ve zafer ve âhirette inşâallah Cen*net ve âb-ı kevseri kazandırır. Demek bu gizli plânı heyet-i vekile ve reis hissetmiştiler ki; bura*larda umum memurlar, hattâ vali ve kaymakam, za*bıta benimle görüşmekten kaçıyor ve ürkü*yordular. Ben de hayret ederdim. Fakat elimizde yalnız Nur bulun*duğunu ve Siyaset topuzu bulunmadı*ğını, zerre kadar aklı bulunanlar anladılar.» (Emirdağ Lâhikası-I sh:159)

Dinsizliği kılıflamak bahaneleri ile yapılan iftiralar.

«Gizli zındıklar, kendilerini istikbalin la*netin*den kurtarmak için, elbette bahaneler arıyor*lar ve hü*küm elle*rinde bulunanları aldatıyorlar.» (Emirdağ Lâhikası-I: sh:192p.son)

«Dikkat ediniz, küfr-ü mutlakı müdafaa eden gizli komite içinize parmak sokmasın. Benim kom*şudaki koğuşa parmağını soktu, beni azab içinde bı*raktı.» (Şualar sh:327)

İfsad Komitesinin içyüzünü özetleyen en güzel tarif :

«Sâbık mahkemelerde dava ettiğim ve hüc*cetle*rini gösterdiğimiz gibi; bizim gizli düşmanla*rımız ve hü*kûmeti iğfal ve bir kısım erkânını ev*hamlandıran ve adliyeleri aleyhimize sevkeden resmî ve gayr-ı resmî muarızlarımız, ya gayet fena bir surette aldanmış veya aldatılmış veya Anarşi*lik hesabına gayet gaddar bir ihtilâlcidir veya İslâmiyete ve hakikat-ı Kur’an’a karşı mürtedane mücadele eden bir dessas zındıktır ki; bize hü*cum etmek için;

is*tibdad-ı mutlaka Cum*huriyet namını vermekle,

.‹.irtidad-ı mutlakı rejim al*tına almak;la,

.‹.sefahet-i mutlaka medeniyet na*mını takmak;la,

.‹.cebr-i keyfî-i küfrîye kanun na*mını vermek;le;

hem bizi perişan, hem hükû*meti iğfal, hem adliyeyi bizimle manasız meşgul eylediler. Onları Kahhar-ı Zülcelal’in kahrına ha*vale edip, kendimizi on*ların şerrinden muhafaza için “Hasbünallahü ve ni’*melvekil” kal’asına iltica ederiz.» (Şular sh:377)

[BaRLa]

KOMÜNİSTLERLE MASONLARIN İŞBİRLİĞİ

Komünizmi yaymağa çalışan komünist komitesinin gizli ifsad komitesiyle beraber hareket edebileceklerini ve hükümetin de onlara ses çıkarmadığını 1948 yılında Afyon Hapsinde bildiren Bediüzzaman Hazretleri der ki:

«Hükûmet beni tam himaye ve bana yardım et*mek, milletin maslahatına ve vatanın menfaatına çok lüzumu varken, beni sıkması îma eder ki; kırk sene*den beri benim ile mücadele eden gizli zendeka komitesiyle şimdi onlara iltihak eden komünist komitesinden bir kısmı, ehemmiyetli birer resmî makam elde ederek kar*şıma çıkıyorlar. Hükûmet ise, ya bilmiyor veya mü*saade ediyor diye çok emareler bana endişe veri*yor.» (Şualar sh:382)

Bu derslerin her zamana ve hadiselere bakan dersler olduğu unutulmamalıdır.

«Kat’iyen size beyan ediyorum ki; hiç bir cem’iyet*çilik ve cem’iyetlerle ve siyasî cereyanlarla hiçbir alâ*kası ol*mayan Nur talebelerini, cem’iyet*çilik ve siyaset*çilik ile itham etmek; doğrudan doğruya kırk sene*den beri İslâmiyet ve iman aleyhinde çalışan gizli bir zendeka komitesi ve bu vatanda Anarşi*liği ye*tiştiren bir nevi Bolşevizm namına bilerek veya bil*meyerek bi*zimle bir mücadeledir» (Şualar sh:395)

«Evet hükûmet-i cumhuriyenin nazar-ı dik*katine arz ediyorum ki; beni bu belaya sevkeden gizli ko*mitenin yaptığı tedabir ve ettiği propa*ganda ve entri*kalar bu hali gösteriyor. Çünki hiç bir hâdisede görül*memiş bir tarzda umumî bir pro*paganda, bir entrika ve bir dehşet aleyhimize dön*düğüne delil şudur ki: Altı aydır yüzbin dostum var*ken hiçbiri bana bir mektub yazamadı, bir se*lâm gönderemedi. Hükûmeti iğfale ça*lışan entrika*cıların ihbaratıyla, vilayat-ı şarkıyeden tâ vilayat-ı garbiyeye kadar her yerde istintaklar, tahar*ri*yat*lar devam ettiğidir.» (Şualar sh: 457)

Bir savcının Bediüzzamanın aleyhinde çalışan gizli bir ifsad komitesi yok demesine verdiği cevabında Bediüzzaman Hazretleri diyor:

«Gizli düşmanı ve ifsad komitesi yok de*mesi öyle bir yalandır ki, Komünist ve Mason ve Taşnak gibi çok komiteler lisan-ı hal ile; bu if*tiradır, biz mey*dandayız derler. Ve otuz seneden beri emsalsiz bir tarzda Said’in ba*şına gelen elîm hâdiseler, hususan bu on ay tecrid-i mutlak ve Sa*id’in herşeyi bırakıp bütün kuvvetiyle Kur’an için o mütecaviz din düşman*larına karşı yüz Nur risaleleriyle galibane çalışması, o yalan davayı yüz hüccetle tekzib eder.» (Şualar sh:423p.2)

[BaRLa]

GİZLİ-DERİN KOMİTELERİN İÇYÜZÜ

Mezkûr ifsad komitesinin mahiyeti hakkında ten*vir edici şu gelecek beyanlarda daha çok İngiliz Emper*yalizmi ve Ma*son Cereyanı kasd edildiği anlaşılıyor. Şöyle ki:

«Şimdi Kur’an, İslâmiyet ve bu vatan zararına üç cereyan var:

Birincisi: Komünist, dinsizlik cereyanı. Bu cere*yan yüzde otuz-kırk adama zarar verebilir.

İkincisi: Eskiden beri müstemlekâtların, Türklerle alâkalarını kesmek için, Türkiye daire*sinde dinsizliği neş*retmek için; ifsad komitesi namında bir komite. Bu da yüzde on-yirmi adamı bozabilir.

Üçüncüsü: Garblılaşmak ve Hristiyan*lara benze*mek ve bir nevi Purutluk mezhebini İslâmlar içinde yerleştir*meye çalışan ve dinde his*sesi olmayan bir kı*sım siyasîler heyetidir. Bu cere*yan yüzde belki binde birisini, Kur’an ve İslâmiyet aleyhine çevirebilir.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:208)

«Dinsizlik veya Komünistlik veya Anar*şistlik veya pek eski ifsad komitecilik veya menfî Turancılık gibi si*yaseti*nize muhalif cem’i*yetlerine ilişmiyordunuz? Neden hiçbir siyasetle alâkaları olmayan ve yalnız iman ve Kur’an cadde-i kübrasında giden ve kendile*rini ve vatandaşlarını idam-ı ebedîden ve haps-i mün*ferid*den kurtarmak için Kur’anın hakikî tefsiri olan Risale-i Nur gibi gayet hak ve ha*kikat bir eseri oku*yanlara ve hiçbir siyasî cem’iyetle münasebeti olmayan o hâlis dindarların birbiriyle uhrevî dostluk ve uhuv*vetlerine cem’iyet namı verip ilişmişsiniz. Onları pek acib bir ka*nunla mahkûm ettiniz ve etmek istediniz.” dedikleri za*man ne cevab vereceksiniz?

Biz de siz*ler*den soru*yoruz. Ve sizi iğfal eden ve adliyeyi şaşırtan ve hü*kûmeti bi*zimle, vatana ve millete zararlı bir su*rette meşgul eyle*yen muarızlarımız olan zındıklar ve müna*fıklar, istib*dad-ı mutlaka “cumhu*riyet” namı vermekle, irtidad-ı mut*lakı rejim altına almakla sefahet-i mut*laka “medeniyet” ismini vermekle, cebr-i keyfî-i küfrîye “kanun” ismini takmakla hem sizi iğfal, hem hükûmeti işgal, hem bizi perişan ederek, hâ*kimiyet-i İslâmiyeye ve millete ve vatana ecnebi hesabına darbeler vuruyor*lar.» (Şualar sh:286)

«Efendiler! Otuz-kırk seneden beri Ecnebi hesa*bına ve küfür ve ilhad namına bu milleti ifsad ve bu vatanı parçalamak fikriyle, Kur’an hakikatına ve iman hakikatlarına her vesile ile hü*cum eden ve çok şekillere giren bir gizli ifsad ko*mitesine karşı, bu mes’elemizde kendilerine perde yaptıkları insafsız ve dikkatsiz memurlara ve bu mahkemeyi şaşırtan onla*rın Müslüman kis*vesindeki propagandacılarına hitaben, fakat sizin huzurunuzda zâ*hiren sizin ile bir*kaç söz ko*nuşacağıma müsaade ediniz. (Fakat ikinci gün beraet kararı, o dehşetli konuş*mayı geriye bıraktı.)» (Şualar sh:288p.son)

Evet «Nurcularda hakikî, hâlis, sırf rıza-yı İlahî için ve müsbet ve uhrevî fedailer var ki; ma*son ve komünist ve ifsad ve zendeka ve ilhad ve Taşnak gibi dehşetli komiteler o Nurculara çare bulamayıp hükûmeti, adliyeyi aldatarak las*tikli kanunlar ile on*ları kırmak ve dağıtmak isti*yorlar. İnşâallah bir halt edemezler. Belki Nur’un ve imanın fedailerini ço*ğaltmağa sebebiyet verecekler.» (Şualar sh:521)

«Altmışbeş sene evvel bir vali bana bir ga*zete okudu. Bir dinsiz müstemlekât nâzırı Kur’anı elinde tu*tup konfe*rans vermiş. Demiş ki: “Bu, İs*lâmların elinde kaldıkça, biz onlara hakikî hâkim olama*yız, tahakkümümüz altında tu*tamayız. Ya Kur’anı sukut ettirmeliyiz veya*hut Müslümanları ondan soğutmalıyız.”

İşte bu iki fikirle, dehşetli ifsad komitesi bu bî*çare, fedakâr, masum, hamiyetkâr millete za*rar ver*meye ça*lışmışlar.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:223)

«Âlem-i İslâm’da çok müstemlekâtı bulunan bir devlet (İngiliz) bu Anadolu haricindeki Müs*lümanlara yalnız kendi menfaatı için bir derece dinlerine ilişmi*yor, ilişemiyor diye o devletin haric İslâmlara tatbik ettiği siyasete bü*tün bütün mu*halif bir siyaseti takib ettiği, bu memlekette faali*yette bulunan propaganda*sına kapılıp o cereyana ta*raftarlıkla Risale-i Nur’un safvet ve hâlisiyetine zarar verdiğinden o siyasî şa*kirdlere dedim:

O devlet (İngiliz) bu memleketteki hükû*mete müstemlekâtındaki müslümanlar ısınmamak ve ilti*hak etmemek için eskiden beri bu vatanda dinsiz*liği tervic etmiş. Şimdiki ilhad da onun ifsad ko*mite*sinin eseridir.» (Siyaset Neşriyat Bro*şürü sh:118)

[BaRLa]

VATANPERVER SİYASÎLERİN VAZİFESİ

İşte Bediüzzaman Hazretleri siyaseti dinsizliğe âlet edenlere karşı, siyasetin dine hizmetkâr olmasını is*tediğini şöyle ifade eder:

«Münafık zındıkların siyaseti dinsizliğe âlet et*meğe teşebbüs niyetlerine ve fikirlerine mukabil, o da bütün kuvvetiyle siyaseti İslâmiyetin haka*ikına bir hizmetkâr, bir âlet yapmağa çalışmış.

Fakat o zamandan yirmi sene sonra gördü ki: O gizli münafık zındıkların garblılaşmak bahane*siyle, si*yaseti dinsizliğe âlet yapmala*rına muka*bil, bir kısım dindar ehl-i siyaset dini siyaset-i İslâmiyeye âlet etmeğe çalışmış*lardı. İslâmiyet gü*neşi yerdeki ışıklara âlet ve tâbi olamaz. Ve âlet yap*mak İslâmiyetin kıymetini ten*zil etmektir, büyük bir cinayettir.» (Hutbe-i Şamiye sh:46)

Bir savcının ithamkâr iddiasına Bediüzzaman Hazretleri’nin verdiği cevabında diyor:

«Bizim gibi binlerle şahidlerin ve emarele*rin şe*hadetleriyle ve altı vilayetin ilişmemeleri ile sabit olan Nur tale*belerinin ders arkadaşlıklarına ve sırf vatan ve millet ve din menfaatine ve saadet-i dünyeviye ve uhre*viye hesabına ve hariçten ve dâhilden gelen if*sad cereyanlarına karşı mü*cahidane tesanüdlerine gizli cem’iyet namını ver*mek ve yirmi senede yüz*binler Risale-i Nur şakirdlerinin emniyeti ihlâle dair hiçbir vu*kuatları kaydedil*mediği halde, “Dini âlet ederek emniyeti ihlâle halkı teşvik ediyor” diye makam-ı iddia onları ittiham etmesi, değil nev’-i beşeri belki zemini de hiddete getirip o ittihamı reddeder.» (Şualar sh:391)

[BaRLa]

SEFAHET VE AHLÂKSIZLIĞIN KAYNAĞI

Bu ifsad komitelerinin millî ahlâkı bozmaya ça*lıştıkla*rını beyanla milleti ikaz eden Bediüzzaman Haz*retleri bir ikazında diyor:

«Nasıl, İslâmiyetin hayat-ı içtimaiyesine ve dola*yısıyla din-i İslâma zarar vermek için gençleri yoldan çıkarmak ve gençlik hevesatıyla sefa*hete sevketmek için bir iki komite çalışıyor*muş. Aynen öyle de; bîçare nisa taifesinin ga*fil kısmını dahi yanlış yollara sevk etmek için bir iki komitenin tesirli bir surette perde al*tında çalıştığını hissettim. Ve bildim ki: Bu mil*let-i İslâma bir dehşetli darbe, o cihetten geliyor.» (Lem’alar sh:201)

[BaRLa]

ASRIN MÜCEDDİDİNİ VE ŞAHS-I MANEVÎSİNİ TANIMANIN GEREKLİLİĞİ

Dinsizliğin komitecilikle kazandığı kuvvete karşı, mü*ceddidin de bir şahs-ı manevî olmasının lüzumunu an*latan Bediüzzaman Hazretleri şöyle der:

«Her asırda dine ve imana tam hizmet eden Mü*ceddidler geldikleri gibi, bu acib ve komitecilik ve şahs-ı manevî-i dalaletin tecavüzü zamanında bir şahs-ı ma*nevî Müceddid olmak lâzım gelir. Eski zamana benze*mez. Şahıs ne ka*dar da hârika olsa, şahs-ı manevîye karşı mağlub olmak kabildir.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:152)

Mezkûr hükmü te’yid ve Risale-i Nur’un mü*ceddid*lik vazifesini beyan eden bu gelen ifade de şa*yan-ı dik*kat*tir. Şöyle ki:

«Ehl-i imana hücum eden ehl-i dalâlet, bu asır cemaat zamanı olduğu cihetiyle, cemiyet ve ko*mitecilik mayasıyla bir şahs-ı mâ*nevî ve bir ruh-u habîs olmuş, Müslüman âle*mindeki vicdan-ı umumî ve kalb-i küllîyi bozuyor. Ve avâmın taklidî olan itikadlarını himaye eden İslâmî perde-i ulviyeyi yırtıyor ve hayat-ı imaniye*yi yaşatan, an’aneyle gelen hissiyat-ı mütevâriseyi yandırıyor. Herbir Müslüman tek başıyla bu deh*şetli yangından kurtulmaya meyusâne çabalar*ken, Risale-i Nur Hızır gibi im*dada yetişti. Kâinatı dağıtamayan bir kuvvet onu bozamaz. Kâinatı ihata eden son ordusunu gösterip ve ondan mu*kavemetsûz maddî, mânevî imdat getirmek hiz*metinde harika bir emirber nefer olarak Âyetü’l-Kübrâ risalesini İmam-ı Ali (r.a.) keşfen gör*müş, ehemmiyetle göstermiş.» (Kastamonu Lâhikası sh:55)

«Zannederim ki, şimdi küfür ve dalalet, komite*ler ve cem’iyetler şeklinde hücum ettik*leri içindir ki; kader-i İlahî, bunlara bu eşedd-i zu*lüm ile bir cem’i*yet isnadıyla bizi tazib ettiriyor. Demek şimdi ehl-i imanın ittiha*dına pekçok lüzum var. Biz o haki*katı bilmediğimiz için kade*rin adalet tokadını yeriz.» (Şualar sh:533)

Gizli komitelerin Risale-i Nur aleyhinde Adliyeyi al*datmalarını nazara verip ikaz eden Bediüzzaman Haz*retleri diyor:

«Gizli, ifsadçı, Anarşi hesabına çalışan komi*teler desiseleriyle mahkemeleri aleyhine sevkedip ça*lıştıkları ve beş vilayette beş büyük mahkeme Risale-i Nur’un eczalarını inceden inceye tedkik edip medar-ı mes’uliyet bir tek nokta bula*mayıp beraet verdikleri ve sonra da yirmi yerde yirmi adliye ayrıca alâkadar olup, mûcib-i mes’uli*yet bir cihet olmadığından suç yok diye karar ver*dikleri ve Afyon Mahkemesi de iki defa iade*sine karar verdiği halde risale*lerin iadesini ve tamam intişarını iktiza eden kanunî, hukukî esbab-ı mû*cibe mevcud iken, beş seneden beri gizli ko*mitele*rin aldat*maları ve desiseleriyle ve bahanelerle Af*yon Mahkemesi’nde beş senedir o mübarek risale*lerin sa*hib*lerine teslimi te’hir edilmektedir.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:180)

Yine Bediüzzaman Hazretleri mezkûr gizli komi*teye hitaben diyor:

«Bu yakınlarda ehl-i ilhadın perde altında teca*vüzleri gayet çirkin bir suret aldığından; çok bîçare ehl-i imana ettikleri zalimane ve dinsizce*sine tecavüz nev*’inden; bana, hususî ve gayr-ı resmî, kendim tamir etti*ğim bir mabe*dimde, hu*susî bir-iki kardeşimle hu*susî ibadetimde, gizli ezan ve kametimize müdahale edildi. “Ne için Arabca kamet ediyorsunuz ve gizli ezan oku*yorsunuz?” denildi. Sükûtta sabrım tü*kendi. Ka*bil-i hitab olmayan öyle vicdansız alçaklara değil; belki milletin mukadderatıyla, keyfî istib*dad ile oyna*yan firavun-meşreb komite*nin başla*rına derim ki: Ey ehl-i bid’a ve ilhad!.. Altı su*alime cevab isterim.» (Mektubat sh:429)

diye devam eden yazısında, kanun hâkimiyeti*nin, vic*dan hürriyetinin ve medenî hayat prensiblerinin ihlal edildi*ğini beyan ederek insaflı devlet ricalinin dik*katlerini çeker ve bu zulmün nev-i beşerin gözünden kaçmıyacağını hatır*latır.

[BaRLa]

ASRIN MÜCEDDİDİNİ VE ŞAHS-I MANEVÎSİNİ TANIMANIN GEREKLİLİĞİ

Dinsizliğin komitecilikle kazandığı kuvvete karşı, mü*ceddidin de bir şahs-ı manevî olmasının lüzumunu an*latan Bediüzzaman Hazretleri şöyle der:

«Her asırda dine ve imana tam hizmet eden Mü*ceddidler geldikleri gibi, bu acib ve komitecilik ve şahs-ı manevî-i dalaletin tecavüzü zamanında bir şahs-ı ma*nevî Müceddid olmak lâzım gelir. Eski zamana benze*mez. Şahıs ne ka*dar da hârika olsa, şahs-ı manevîye karşı mağlub olmak kabildir.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:152)

Mezkûr hükmü te’yid ve Risale-i Nur’un mü*ceddid*lik vazifesini beyan eden bu gelen ifade de şa*yan-ı dik*kat*tir. Şöyle ki:

«Ehl-i imana hücum eden ehl-i dalâlet, bu asır cemaat zamanı olduğu cihetiyle, cemiyet ve ko*mitecilik mayasıyla bir şahs-ı mâ*nevî ve bir ruh-u habîs olmuş, Müslüman âle*mindeki vicdan-ı umumî ve kalb-i küllîyi bozuyor. Ve avâmın taklidî olan itikadlarını himaye eden İslâmî perde-i ulviyeyi yırtıyor ve hayat-ı imaniye*yi yaşatan, an’aneyle gelen hissiyat-ı mütevâriseyi yandırıyor. Herbir Müslüman tek başıyla bu deh*şetli yangından kurtulmaya meyusâne çabalar*ken, Risale-i Nur Hızır gibi im*dada yetişti. Kâinatı dağıtamayan bir kuvvet onu bozamaz. Kâinatı ihata eden son ordusunu gösterip ve ondan mu*kavemetsûz maddî, mânevî imdat getirmek hiz*metinde harika bir emirber nefer olarak Âyetü’l-Kübrâ risalesini İmam-ı Ali (r.a.) keşfen gör*müş, ehemmiyetle göstermiş.» (Kastamonu Lâhikası sh:55)

«Zannederim ki, şimdi küfür ve dalalet, komite*ler ve cem’iyetler şeklinde hücum ettik*leri içindir ki; kader-i İlahî, bunlara bu eşedd-i zu*lüm ile bir cem’i*yet isnadıyla bizi tazib ettiriyor. Demek şimdi ehl-i imanın ittiha*dına pekçok lüzum var. Biz o haki*katı bilmediğimiz için kade*rin adalet tokadını yeriz.» (Şualar sh:533)

Gizli komitelerin Risale-i Nur aleyhinde Adliyeyi al*datmalarını nazara verip ikaz eden Bediüzzaman Haz*retleri diyor:

«Gizli, ifsadçı, Anarşi hesabına çalışan komi*teler desiseleriyle mahkemeleri aleyhine sevkedip ça*lıştıkları ve beş vilayette beş büyük mahkeme Risale-i Nur’un eczalarını inceden inceye tedkik edip medar-ı mes’uliyet bir tek nokta bula*mayıp beraet verdikleri ve sonra da yirmi yerde yirmi adliye ayrıca alâkadar olup, mûcib-i mes’uli*yet bir cihet olmadığından suç yok diye karar ver*dikleri ve Afyon Mahkemesi de iki defa iade*sine karar verdiği halde risale*lerin iadesini ve tamam intişarını iktiza eden kanunî, hukukî esbab-ı mû*cibe mevcud iken, beş seneden beri gizli ko*mitele*rin aldat*maları ve desiseleriyle ve bahanelerle Af*yon Mahkemesi’nde beş senedir o mübarek risale*lerin sa*hib*lerine teslimi te’hir edilmektedir.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:180)

Yine Bediüzzaman Hazretleri mezkûr gizli komi*teye hitaben diyor:

«Bu yakınlarda ehl-i ilhadın perde altında teca*vüzleri gayet çirkin bir suret aldığından; çok bîçare ehl-i imana ettikleri zalimane ve dinsizce*sine tecavüz nev*’inden; bana, hususî ve gayr-ı resmî, kendim tamir etti*ğim bir mabe*dimde, hu*susî bir-iki kardeşimle hu*susî ibadetimde, gizli ezan ve kametimize müdahale edildi. “Ne için Arabca kamet ediyorsunuz ve gizli ezan oku*yorsunuz?” denildi. Sükûtta sabrım tü*kendi. Ka*bil-i hitab olmayan öyle vicdansız alçaklara değil; belki milletin mukadderatıyla, keyfî istib*dad ile oyna*yan firavun-meşreb komite*nin başla*rına derim ki: Ey ehl-i bid’a ve ilhad!.. Altı su*alime cevab isterim.» (Mektubat sh:429)

diye devam eden yazısında, kanun hâkimiyeti*nin, vic*dan hürriyetinin ve medenî hayat prensiblerinin ihlal edildi*ğini beyan ederek insaflı devlet ricalinin dik*katlerini çeker ve bu zulmün nev-i beşerin gözünden kaçmıyacağını hatır*latır.

[BaRLa]

İSTİBDAD ÇEŞİTLERİ

Deccallerin istinad noktaları olan gizli masonluk ve dinsizlik komiteleri, hakim oldukları devletlerde çok büyük bir güç gibi görüntü ve halka dehşet verirler.

«Evet, öyle acib bir istibdad ki; -kanunlar perde*sinde- herkesin vicdanına ve mukaddesatına, hattâ el*bisesine müdahale ederler.» (Şualar sh: 594p.4)

Geçmişte alışılan şahıs istibdadının son bulması, arka*sından gelen komite istibdadının da son bulacağına dikkat çeken Bediüzzaman Hazretleri şu müjdeyi nazara veriyor:

«Bizdeki istibdad ve şeriatın muhalefetin*den ge*len sû’-i ahlâkımız mümanaat ediyordular. Bir şahıs*taki münfe*rid istibdad kuvveti şimdi zeval bulması, cemaat ve komitenin dehşetli istib*dadlarının otuz-kırk sene sonra zeval bulma*sına işaret et*mekle ve hamiyet-i İslâmiyenin şiddetli feveranı ile ve sû’-i ahlâkın çirkin netice*leri görülmesiyle bu iki mani de zeval bu*luyor ve bulmağa başlamış. İnşâallah tam zeval bu*lacak.» (Hutbe-i Şamiye sh:28)

Çeşitli gizli komitelerin varlığından bahsedip za*rarla*rından korunabilmek için ikaz eden Bediüzzaman Hazretleri der ki:

«Her iki Deccal, Yahudinin İslâm ve Hris*tiyan aleyhinde şiddetli bir intikam besleyen gizli komitesi*nin mu*avenetini ve kadın hürriyetleri*nin perdesi altındaki dehşetli bir diğer komite*nin yardımını, hattâ İslâm Deccalı Masonların komitelerini al*datıp müzaheretlerini kazan*dıklarından dehşetli bir iktidar zannedilir.» (Şualar sh:594p.son)

[BaRLa]

YE’CÜC VE ME’CÜC KİMLER?

Anarşizmi getirmek isteyen komiteleri haber vermekle mahkeme heyetinin dikkatini çeken Bediüz*zaman Hazretleri bir müdafaasında şu beyanda bulunur:

«Lüzumsuz, mahkemeleri bizimle meşgul eden gizli düşmanlarımız, şübhe yoktur ki; onlar ya siyaseti dinsizliğe âlet etmek istiyorlar veya ko*münist per*desi altında bu mübarek vatanda, bilerek veya bilmeyerek anarşi*liği yerleştir*mek istiyorlar. Çünki bir müslüman İslâmiyet dairesinden çıksa, mür*ted ve anarşist olur, hayat-ı iç*timaiyeye zehir hük*müne geçer. Çünki anarşi hiçbir hakkı tanımaz, in*saniyet seciyelerini ca*navar hayvanların seciyesine çevirir. Âhirza*manda gelecek Ye’cüc ve Me’cücün komi*tesi, anarşistler olduğuna Kur’an işaret edi*yor.» (Emirdağ Lâhikası-II sh:159)

[BaRLa]

YAHUDİLER VE DECCAL

Komünist komitesinin te’sisinde yahudi milleti*nin rolü bulunduğunu bir hadîsten istinbat eden Bediüz*zaman Hazretleri şu izahı veriyor:

«Rivayette var ki: “Deccal’ın mühim kuvveti ya*hudidir. Yahudiler severek tâbi’ olurlar.”

Allahu a’lem, diyebiliriz ki, bu rivayetin bir parça tevili Rusya’da çıkmış. Çünki her hükûmetin zulmünü gören Yahudiler, Almanya memleke*tinde kesretle top*lanıp intikamlarını almak için, Komünist Komitesi’nin tesisinde mü*him bir rol ile yahudi milletinden olan “Troçki” namında deh*şetli bir adamı, Rusya’nın baş*kumandanlığına ve terbi*yegerde*leri olan meşhur Lenin’den sonra Rus hükûmetinin başına geçirerek Rusya’nın başını patlatıp bin se*nelik mahsulatını yak*tırdılar. Bü*yük Deccal’ın komitesini ve bir kısım icra*atını gösterdiler. Ve sair hükûmetlerde dahi ehemmi*yetli sarsıntılar verip karıştırdılar.» (Şualar sh:587)