Notlar 5
Şener Ağabey' den Notlar 5
Aziz Sıddık
Ashab-ı Suffa: Onlar dünyadan kaybettiklerine kat’iyyen mahzun olmadılar. Onlar ahiret için kazandıklarına da hiç bir zaman güvenmediler. Onları mahzun eden Cenab-ı
Hakk’ın huzurundan ayrılmaktır. Vakitlerini dîn-i İslam’a vakfettiler, nezrettiler. Onlar İslamiyetin manevî kayyumlarıdır. Dünyaya iltifat etmediler, ana babaya teveccüh etmediler. Sadakat ve fedakarlık hariç alemde libas giyseydi, ashab-ı suffa olurdu. Öyle mecnunuz ki, ettik leyladan istiğna.
Bu felaket, helaket asrının bütün arzularını ayaklarının altına alan fedakarlar. Onlar Allah’dan, Allah da onlardan razı. Fedakar bir Nur Talebesini mele-i alanın hadsiz sakinleri alkışlıyor. Onlara selam olsun ciddi fedakarlar...Silinmeyen kayıtlarla dünya beka arşivlerine taşınıyor. Kardeşim bugün pantolon, ayakkabı günü değil, bu gün sele kapılanları kurtarma günüdür. Yürü küheylan yürü, bugün hizmet, bugün ceht, bugün gayret, bugün dine himmet günüdür. Bu asırda, dava-yı Kur’an ve hidayet-i imana hizmet, Cenab-ı Hak’tan a’ta-yı mahzdır. Asr-ı saadetten maada imana hizmet için böyle bir asır gelmemiş. Asr-ı saadetten maada velayet aleminde böyle bir keyfiyyet görülmemiş. O halde ey insanlar kendi hizmetinizi kendi elinizle yıkmayın.
Bu milletin imanını kurtarmak ciddi fedakarlık lazım. Allah’ın dinini bütün cihana yayacak şekilde cihad ediniz. Mukaddes yüklü hamal, ne yaptın o mukaddes yükü?
Ehl-i hakikat nefisleriyle aslanlarla döğüşür gibi döğüşmüşler. Hayatını, hissiyatını, izzetini, rahatını, füyuzatını ayağının altına alıp ezen fedakarlar. Her devirde dîn-i İslam, garip, çilekeş, fedâkâr insanların omuzunda yükselmiş. Müessir hizmet, sırr-ı tecerrüde bağlı.
Dünya ile alakasını incelten kazanıyor. Sırtıma fazla yük alırsam Resulullah’a ve vasıllara yetişemem. İslam bugün öyle mücahitler istiyorki; değil dünyasını ahiretini de feda etsin. Ektik ektik yeşerecek, vur kazmayı dağa ferhat çoğu gitti azı kaldı. Olmalı diyoruz bu millet halas, yüzümüz bu yolda olsa da paspas. Bir Nur Talebesi bütün ömrünü dava-yı Kur’aniyeye hasretse, onun her anı şehidin sevabı gibi olur. Yarınlar, bugün rahatını terkedenlerindir. Bu asırda en büyük hizmet etrafını aydınlatmaktır.
Küçülme ve kırılmaya sebep olan çok günah vardır ki; gurur ve kibire sebep olan ibadetten daha hayırlıdır. İnsan dünya ve ahiretini de feda ettiği halde bazan izzet-i nefsiyesini feda edemeyebilir.
Kıyamet kâfirlerin çokluğundan kopmaz. Kıyamet, belki ehl-i imanın himmetinin tam sarf edilmemesinden kopar.
En büyük fazilet dava-yı Kur’aniyeye sadakatın içindedir. İsdidatlarımızı mecra-yı fıtrilerinde sevk etmeli. Bir bahr-ı muazzam gibi cuş etmişsin, lakin çorak arazide akıp gitmişsin darb-ı meseline masadak olmamak gerekir.
Hadiseleri şahıslar açısından değerlendiren zulmedebilir. Hadiseleri meşiet-i İlahiye açısından düşünmek lazımdır. Bu anlayışla giden Nur Talebesi istikameti bulur, su-i zan sazını çalmaz.
Allah’ın her ismi azamdır. Çünkü her ismi hem ezeli, hem ebedidir. Bunun üç ciheti var:
1. cem’
2. temerküz
3. ihata.
Cem’i Esma-yı Cem: Bu kavle göre ism-i azam, Allah’ tır. Mesela, meyve kelimesinde cem’ var, bütün meyveler onun içinde. Hangi isim kâinatta nokta-i temerküz ise, o isim ism-i azamdır. Kâinatın tanzimine, tedbirine taalluk eden hangi isim çekirdekse, temerküz hakikatı hangi isimde ise o, ism-i azamdır. Hangi isim eşyayı ihata ediyorsa o isim ism-i âzamdır.
Bir kul esma ve sıfat-ı ilahiyeyi tefekkür ede ede, ruh ve sır alemi yan yana esma-i İlahiyeye mazhar olunca istiğrak vuku buluyor. Bu meşreb, meşreb-i üveysîdir. “Hüve” Allah’ın zatına alem. Rahman ismi hüveyi göstermez. Ama hüve, Rahman’ı gösterir.
Düz bir hayat , düz bir hat gibidir, hiç bir mana ifade etmez. İnsan hayatı ne kadar eğri büğrü ve musibetli olsa, o kadar mana kazanıyor. O hayat ona cenneti kazandırıyor.
Ey nefis! Günahlarımın vücudunu yakînen biliyorum, ama hasenatımın kabul edildiğini bilmiyorum. Ey nefsim! Seni affedemem, ebediyyen affedemem. Çünkü sen benim dinime, imanıma düşmansın. Beni kolumdan tutup kemalat mertebelerine uruc ettirsen bile seni affedemem. Ey nefis senin saltanatını yıkacağım.
Ya Rabbi! Senin bana Rab olman yeter. Onun şerefi bana kâfidir. Sana kulluk benim ebedi fahrımdır. Ubudiyet-i külliye tam teveccüh ister. Bütün manevi lâtifeler birbirini tahkim ederek tam teveccüh ile derya-yı vahdette müstağrak olmak.
Feraset, kesb-i ubudiyetten hasıl olan bir nûr-u manevîdir. Anlarsa uzağım yakınımdır. Anlamazsa yakınım uzağımdır. ( Hz.Fakirullah)
İnbisat halinde Risale-i Nur’un mütalaası ile, inkıbaz halinde ise daha ziyade ibadet ve cevşen ile meşgul olmak gerekir. İnkıbazın çok sebebi var, çoğunun temelinde günah ve isyan yatıyor.
Uyku ile maneviyat arasında ters bir münasebet vardır. Maneviyat kuvvetlendikçe uyku azalır. Ruh inbisata giderken sır alemi teyakkuzda kalırsa uyku azalır, belki de kalkar. Nur Talebesinin şefkati, bekaya müteveccih bir şefkat olmak lazımdır. Cehenneme akan gençliği kurtarmaya müteveccih... Rıfk, mülayemet ve kavl-i leyyin ile, gayz ve gadaba düşmeden sadece lillah için şefkat... Gaflet arttıkça şefkat perdelenir. Şefkatin himmet sahası geniştir, bir kişiye de şefkat edersin bin kişiye de, fakat muhabbette tahsis vardır. Mahbubundan başkasını görmüyor.
Gölge, şahsın sadece zatına delalet eder. Onun hiç bir hususiyetini göstermez. Bütün mahlukat ta sadece Cenab-ı Hakk’ın zatının varlığına delalet ediyor. Yazılan bir cümle, alim isminin bir gölgesidir. Yoksa alim isminin hiç bir özelliğini taşımaz.
2004-09-03
Alıntı
