Konu: Çaresi bulunan şeyde acze, çaresi bulunmayan şeyde cezâa iltica etmemek gerektir.

Çaresi bulunan şeyde acze, çaresi bulunmayan şeyde cezâa iltica etmemek gerektir.

Başımıza gelen bir işin, sıkıntının veya problemin, şayet çaresi var ise, acze düşmeden çözüm aramak gerekir. Üzülüp çaresiz bir duruma girmektense, çareyi aramak daha isabetli bir davranıştır. Diğer taraftan çaresi olmayan bir işte de cezaya gitmemek lazımdır. Yapılan ve telafisi olmayan bir iş için, ne kendimizi ve ne de başkasını cezalandırmanın bir anlamı yoktur. Kendimiz bir hata yapmış ve telafisi de imkansız ise, ikide bir, "eyvah ben ne ettim ki, bu başıma geldi, neden oldu, şöyle yapsaydım olmazdı, niçin bunlar başıma geliyor" gibi ifadeler ile işin üzerine gitmek ve kendimizi bu şekilde cezalandırmak doğru olmadığı gibi, başkasının elinden gelen ve telafisi olmayan bir iş için de karşı tarafı cezalandırmanın bir anlamı yoktur. Geçmişte kalan işler için kaderin bir payı vardır deyip teslim olmak en iyi çaredir.

Selam ve dua ile...
Sorularla Risale-i Nur