İnsanlikta ÖlÇÜ

[Reyhani]

İnsan odur ki; İnancında sabit, kararında kılıç gibi keskin, sözünde mert, yüreğinde muhabbet, düşüncesinde açıklık, kafasında uyanıklık, gözünde takdir dolu olsun.

İnsan odur ki; Kişisel ve toplumsal, maddi ve manevi değerler nelerdir bilsin, tanısın. Birini diğerine karıştırmasın. Her gerekliyi yerinde yapsın.

İnsan odur ki; Sevgiyle dolsun, içten içe coşsun, tüm engelleri aşsın.

İnsan odur ki ; İlmine, dinine, imanına, sevgisine, saygısına, vatanına, milletine değer versin.

İnsan odur ki; Gerçeği, iyiyi, doğruyu, güzeli, yakışanı, faydalı olanı kabul etsin.

İnsan odur ki; Haysiyetine, şerefine, namusuna, iffetine, inancına, güvencine toz olsun kondurmasın.

İnsan odur ki; Bir görüş, bir düşünüş, bir yargı, bir fikir, bir inanış sahibi olsun.

İnsan odur ki; Yanlışları doğrulasın, tembelleri çalışmaya sevk etsin, sıkıntıları huzura dönüştürsün.

İnsan odur ki; Kendini sevdirsin, saydırsın, anlayış göstersin, maddi ve manevi yardımlarda bulunsun.

İnsan odur ki; Fiziksel, duyumsal ve ruhsal yapılarını işletip çalıştırsın. Bu yapılarını sıhhate kavuştursun.

İnsan odur ki; Huzura güzelliğe, inceliğe, sadeliğe, içtenliğe, yüceliğe koşsun.

İnsan odur ki; Aşklı, şevkli, itimatlı, değerli yaşasın. Ne kimseden incinsin, ne kimseyi incitsin.

İnsan odur ki; Zorluk, güçlük, yenilgi, üzüntü, huzursuzluk diye bir şey tanımasın. Bütün bunları yensin.

İnsan oduk ki; Kendi yönümüzü kendimiz tayin edelim. Değerliyi değersizden, sevimliyi sevimsizden, huzuru bunalım dan fark edelim. Yaratılışımıza uygun olanı seçip alalım.

İnsan olduk ki; Kimiz, neyiz, bilelim bilinelim.

İnsan olduk ki; Vicdan özgürlüğüne ulaşıp, hür ve gür olarak daima boynu dik, alnı açık, yüzü ak yaşayalım.



(alıntı)