Sevdiginden korkulur mu?!
Abdülkadir Geylani hazretleri $öyle buyurdu:
Geni$ ol, Allahin fiillerinden korkma!
(Fethur-Rabbani)
Sevgi, icinde korkuyu da ta$iyor. Ve insan, kendisinden cok, sevdikleri sözkonusu olunca korkuyor. Kaybetmekten korkuyor, ayri dü$mekten... Mecnun hastalanip da hekim igne yapmak isteyince, Leylayi incitirsin! Demi$ti ya hani, o da sevdiginin incinmesinden korkuyor!...
Tanidikca hayati, insanlarin zulümlerinin nerelere varabilecegini görünce; tahrib gücü yüksek bombalar, insanliga dair hayalleri yikinca, sava$in Cocuklarinin gözlerinde kiyametin kopu$unu seyredince...
Merhametin, yetim ba$lardan elini ceki$ini gölge gölge izleyince, insanlarin kendi nefislerine zulmüne taniklik edince...
Korkuyor insan, hem de cok korkuyor!...
Yüregine uzanamadigi bir genclik ucurumdan dü$erken, sessiz cigliklarini dalga dalga ruhunda duyunca...
Korkuyor; sebepsiz degil...
Lakin her $ey Onun izniyle ve bir hikmetle degil mi? Bu dünya sebepler dünyasi degil mi? Sensin Rahman, biz iman ettik; bizdeki merhamet kirintisi da senden...
Hem sevgi, icinde ümidi de ta$iyor. Kardelen; celalin icinde saklı cemal degil mi?
Degil mi mutluluk, ucurumlarda bile acan bir Cicek?!
Zulüm yagdirilan $ehirlerde, bombalanan bir ev degil, icindeki gönülken; izbe sokaklarında Cocuklar hala Cember ceviriyor. Soguktan catlami$ ellerinde yüreginin sıcaklıgı hissedilen bir Baba, evine ekmek götürürken, Ailesinin gözlerindeki $ükür pariltilariyla ısınıyor. Cetin ve $iddetli soguklarin ardindan, eriyen karların altında uyanan Toprak gerinirken Cicekler ne$v ü nema buluyor, narin ve yumu$ak vücuduyla bir solucan Topragi deliyor.
Sekseninde bir Nine, gözünden hatıraları gecerken artık ısıramadıgı elmasını alıp tıpkı kücük bir Kiz Cocuguyken ısırdıgı Elmaları kokladıgı gibi kokluyor. Ve insanlar cılgınlık Ate$iyle yanarken, Allaha kul olanlar, gecelerini kıyam ve secdede geciriyor ve Kul Peygamberden ögrendikleri gibi Onlar bilmiyorlar!... diyerek Rahmandan bagi$ diliyorlar. Bir yandan da Mevlanadan $u kissayi okuyorlar:
Isa -Aleyhisselam- cok tebessüm eder ve Yahya -Aleyhisselam- cok aglardi.
Hazret-i Yahya, Hazret-i Isaya dedi ki:
-Sen galiba Halik Tealanin incecik mekirlerinden (hile ve imtihan geregi olan tuzaklarindan) geregi gibi Emin olmu$sun ki gülüyorsun...!
Hazret-i Isa da cevaben dedi ki:
-Sen de Haliksin, latif, garip ve gizli olan inayet (yardim) ve Lutuflarindan pek ziyade ümitsiz olmu$sun ki, böyle (durmadan) agliyorsun...!
Bu Macerada evliyadan bazi kimseler hazir idi. Bu iki zattan hangisinin hali ve kimin makami daha ali (yüce) oldugunu Hak Tealadan sual ettiler.
O da:
-Bana zanni en güzel olanin makami daha alidir ve Ben kulumun zanni indindeyim. Ben kulumun zanni olan mahaldeyim. buyurdu.
(Fihi ma fih, sh: 47)
Rahman sensin, iman ettik!..
Celalin icindeki Cemali; kahrın icindeki lutufları göster bize...
Sana zannımızı güzel eyle...!
>Amiiiin<
Nihan Kandemir
Alıntı
