KİNÂYE
Sözlükte "bir fikri, düşünceyi kapalı olarak söyleme" anlamına gelen kinâye, klasik fıkıh literatüründe, boşanmak için kullanılan, boşanmaya da, başka anlamlara da muhtemel sözlerdir. Klasik fıkıh kaynaklarında boşama lafızları ikiye ayrılmıştır; sarih lafızlar, kinâye lafızlar. Sarih lafızlar, boşamadan başka bir anlama gelmesi mümkün olmayan ve örfte boşanmak için kullanılan sözlerdir. "Seni boşadım", "boş ol" gibi sözler sarih lafızlardandır. Kinâye lafızlar ise, boşanma anlamına gelebileceği gibi, başka anlamlara da gelebilen sözlerdir. "Annenin evine git", "iraden elinde olsun", "artık serbestsin" gibi sözler böyle lafızlardandır. Kinâye lafızlarla boşanmanın meydana gelmesi için, bu sözlerin boşama niyetiyle söylenmiş olması gerektiği belirtilmiştir. Lafızların sarih veya kinaye olmasına bağlanan sonuçlardan biri de, boşamanın bâin (üç talakla boşanmamış ise yeni bir nikâhla dönülebilen) veya ric'î (yeni bir nikâh olmaksızın dönülebilen) olmasıdır. (bk. Bâin Talâk; Ric'î Talâk) (İ.P.)