Bir zamanlar iki arkadas çölde yolculuk yapiyorlardi. Yolun bir yerinde aralarinda tartisma çikti ve arkadaslardan birisi digerinin yüzüne tokat atti. Tokat yiyen arkadasin cani yanmis. kalbi kirilmisti; ama hiçbir sey demedi. sadece egilip kuma sunlari yazdi:

"Bugün en iyi arkadasim yüzüme tokat atti."

 Yürümeye devam ettiler. Sulari bitmek üzereydi. Neyse ki. sonunda bir vahaya ulastilar. Doya doya su içtiler. mataralarini doldurdular. Sonra. suda yikanmaya karar verdiler. Tokat yemis olan arkadas. suyun balçikli kismina takildi. Git gide batiyordu. Ama arkadasi hemen atilip onu kurtardi. Suda bogulmanin esiginden kurtulan arkadas. biraz ötedeki bir kayanin yanina gitti ve kayanin üzerine su yaziyi kazidi:

"Bugün en iyi arkadasim hayatimi kurtardi."

 Digeri sordu:

Senin canini yaktiktan sonra kumun üstüne yazmistin. simdi ise bir kayanin üstüne yaziyorsun. neden?"

 Arkadasi ona söyle cevap verdi:

"Birisi bizi incittiğinde. bunu kumun üstüne yazmalıyız. ta ki affedicilik rüzgarları onu kolayca silebilsin. Fakat. birisi bize iyilik yaptığında onu kayanın üstüne nakşetmeliyiz ki. ne öfke ne intikam rüzgarları onu oradan silemesin.
Gökkusagi Öyküleri