Ey Yar!
Anneler hiç kesilmez ağıtlar yaktığında
Çocuklar koskocaman gözlerle baktığında

Kaldırımlar üstüne taze kan aktığında
Sırtlanlar inlerinden korkusuz çıktığında

Zalimler zalimlere nişanlar taktığında
Yeni yetme yavrular hayattan bıktığında

Çicekler kanlı kurşun misali koptuğunda
Yad eller harman içine ateşler yaktığında imdada gelmezmisin

HÜZNÜ KUŞANDIM EY YAR…
Hanesi harab olmuş kuşları görmezmisin

Yorgunum bir köşeye bir döşek sermezmisin
Şu muzdarip ruhumun yayını germezmisin

Gönlüme gülşen kurup gülünü dermezmisin
Ardına dek açılmış kapımdan girmezmisin

Canıma tabip olup yaramı sarmazmısın
Susadım…. bir tek yudum suyunu vermezmisin

Söndür yangınlarımı desem söndürmezmisin
BİN DEFA YANDIM EY YAR!!!
Halimi bilmezmisin