Printable View
http://www.fotokritik.com/photos/low...08fce8202e.jpg
Çocuğa dair...
Kucak kucak şeker taşısam sana hergün çocuk,
Gülüşler biriktir diye gözlerinde boncuk boncuk.
Çocukluk bitip erişkinliğe başlayınca yolculuk,
Bilirim gökten şeker yağsa vermeyecek mutluluk...
Alıntı
http://img249.imageshack.us/img249/6...arlkcckhn2.jpg
Önüm arkam sağım solum sobe
Saklanmayan ebe...
Gülümseyişlerin eşiğinde bir oyundu çocukluk..
Kiminin gönlü mutlu kiminin ki buruk...
Saklambaçlarla büyürken oldu düşüşler...
Yaralandı, acıdı,"uf" oldu dizler.
Aralık dudakları sardı hep gülümseme..
Oysaki yükler hep biniyordu göğsüne.
Zaman ilerledikçe...
Gün bileğilendikçe...
alıntı.....
Bir bahçe düşleyin..
Bahçedeki en güzel çiçeği!
Saf,temiz,duru ve pak!
Dünyada eşi benzeri olmayan..
"En güzel fıtrat" üzere bulunan..
"Saf ve temiz" duygularla,
"Karşılıksız" sevmenin anlamı olan
Çiçeği düşünün..
Evet!
Çocuklardan bahsediyorum..
Çiçeklerden..
Dünya bahçesinin güzellerinden bahsediyorum..
Saf ve temiz olanlardan bahsediyorum..
Yürekleri minicik!
Minicik yüreklerine,
Kollarını geriye doğru gerip,
"Seni dünyalar kadar çok seviyorum"u
Sığdırabilenlerden bahsediyorum..
Şekeri elinden alınınca oturup saatlerce ağladıktan sonra,
Bir buseyle,tebessüm edebilenlerden bahsediyorum..
"Çocuk işte!" deyip geçmeyin..
Onlar çiçektir!
Çamura düşüp,annesinin korkusuyla eve gitmekten çekinip,
Yüzü yerde eve gidip,annesinin;
"Bişey olmaz yavrum,değiştirelim" sözünü duyunca
"Canım anneeem" deyip,
O çamurlu elbiselerle annelerine sarılanlardan bahsediyorum..
Duru ve pak..
Minicik ama bir o kadar da ele-evuca sığamayanlardan bahsediyorum..
Peygamberin dizine alıp oturttuğu çiçeklerden bahsediyorum..
Çocuk onlar..
Yürekleri olabildiğine geniş,
Sevgileri alabildiğince temiz,
Gözleri ışıl ışıl..
"Seni çok seviyorum"u en duru duygularla söyleyebilenlerden bahsediyorum..
Çocuk onlar..
Ağlarken gülmenin,
Gülerken ağlamanın ne demek olduğunu bilenlerden bahsediyorum..
Onlar çocuk!
Bahçede çiçek..
Çiçekte bahçe!
Çocuk onlar..
Çocuk!
[SaBaHMeLTeMi]
alıntı
http://img209.imageshack.us/img209/2...56c7edovw9.jpg
Eylül’ün
Gölgesi düşmüş üzerine
Gözlerinde hüzün saklı
Bir çocuk…
Avuçlarında yüreği
Dilinde belirsiz cümleler
Ne dese haklı
Bir çocuk..
Kimi zaman tedirgin,
Ürkek bir ceylan
Geçiyor gözlerinden
Kimi zaman coşkun,
Haykırıyor derinden
Yıldız yıldız saçları
Omuzlarına düşüyor
Onun da yüreğinde
Bir bebek üşüyor..
Varlığı tatlı dert
Yokluğu derin yara
Işıl ışıl gözleri
Geceden kara
Hayat ondan
O hayattan kaçıyor
Gülünce gözlerinde
Bin çiçek açıyor
O vuslatın hasrete vedası
Sevdalı yüreklerin Aks-i Sedası
[hesnanokta]
alıntı......
http://img164.imageshack.us/img164/1...2158177xg0.jpg
Hey çoçuk !
Ne kadar da benlik bir bakış bırakıyorsun lekelenmiş dünyaya..
Hey çoçuk !
Sakın ağlama !
Hey çoçuk ! bir bak.
Ne kadar da ihanet saplanıyor toprağa...
[hesnanokta]
alıntı
http://img528.imageshack.us/img528/9...77159mdyj6.jpg
ÇOCUK VE HÜZÜN
I
Ne zaman bir çocuk ölse
gözü evlerinde
annesinin kavurduğu
helvada
kalır
II
Yoksul bir çocuk görsem
yağmur altında üşüyen
köprü olmak geçer
hiç değilse
içimden
III
Her akşamüstü oyuncakçı
camekanından
çocuk ellerinin
izlerini
siler
Sunay Akın
http://img507.imageshack.us/img507/7...n20seekdn6.jpg
Hadi çocukluğum ...
Sobelen bu seferlik bana...
Elma dersemde çık,
Armut desemde...
alıntı
http://img2.blogcu.com/images/g/u/l/gulale/dua_ola.jpg
Bi' küçük amel lazım bize
bi' küçük duâ
ama samimi ola!
alıntı
http://img342.imageshack.us/img342/4080/09xe7.jpg
Affan dedeye para saydım,
Sattı bana çocukluğumu.
Artık ne yaşım var ne de adım;
Bilmiyorum kim olduğumu.
Hiç bir şey sorulmasın benden;
Haberim yok olan bitenden.
Bu bahar havası, bu bahçe;
Havuzda su şırıl şırıldır.
Uçurtmam bulutlardan yüce,
Zıpzıplarım pırıl pırıldır.
Ne güzel dönüyor çemberim;
Hiç bitmese horoz şekerim.
Cahit Sıtkı Tarancı
http://img244.imageshack.us/img244/4...0140d9bem5.jpg
-Leoncavallo'nun 'Il Pagliacci' adli opera yapıtından esinlenerek-
Yalnız güldürmesini bilirim ben, bu gelir elimden...
Dahası, yalnız başkasını, yalnız başkasını...
Yalnız güldürmesini bilirim ben, işim bu benim...
Dolaşırım sokaklarda, para atarlar,
Vakit bulduklarında onca gülmekten...
Peşimde mahallenin tüm çocukları...
En çok kıvırcık saçlı kız çocukları...
En çok onlar gülüyor kırmızı burnuma...
Soğukta daha fazla kızaran burnuma...
Kimi zaman bir kumpanya bulurum...
Hokkabazlık, cambazlık yapıp bir sirkte,
Yemek için üç kuruş bir şey alırım...
Ağladığım şimdiye dek görülmemiştir...
Hep tutarım kendimi, akmasın diye boya...
Boyaların aktığı henüz görülmemiştir...
Yalnız güldürmesini bilirim, yalnız güldürmesini...
Bulunmaz öte yandan, beni bir güldüren...
Şöyle yerlere yatıracak, saracak, içten...
Yalnız ağlayarak bakabiliyorum çıplak göz ile,
Tüm dünyaya, gece çıkan bütün o yıldızlara...
Yıldızların düştüğü henüz görülmemiştir...
Üşüyor ellerim, yaklaşıyor son,
Madem ki vakit geldi, terlik giymeliyim...
Ev halimle bulmalı ölümüm beni...
Bir palyaço olarak yaşadımsa da,
Bir çocukmuşçasına ölmek isterim,
Soğuğun beyaz eli dokunduğunda...
Ben de bir kez olsun gülmek isterim…
Ulaş Başar Gezgin
http://img152.imageshack.us/img152/4...kakocuu2zx.jpg
Sayfa no: YOK
Cilt no: YOK
Hane no: YOK
Ana adı?
Ben sokak çocuğuyum abi
hani şu uçurtması asılı kalan çocuk varya,
bilyelerini rüyalarında unutan çocuk,
ve oyuncaklarını masal kahramanlarına kaptıran çocuk
o benim işte , o benim abi
sahi, bir annem olmalıydı değilmi?
ben dudaklarımda sokakları besteliyorum oysa
sahi abi, tadı nasıldı anne sütünün?
anneler nasıl okşar çocuklarını
anne kokusu nasıldır kimbilir?
ana ha?
bir anne çizebilirmisin benim için
karanlığın kar soğuğu parmak uçlarına bir anne
unutulmuş çocukların ürkek avuçlarına bir anne
ve yanına beni eklermisini abi?
tıpkı sulu boya resimlerdeki gibi
sımsıcak…
Sahi abi, senin gözlerini kesmiyor değil mi
bir köprünün soğuk gergin ve karanlık bedeni …
sahi sen hiç seyrettin mi ay dedeyi bir köprünün altından?
üşüdün mü abi kayan bir yıldıza bakarken?
abi sen, abi sen? boşver…
gel boyat istersen ayakkabılarını
ben, aha şu ayakkabıların bağcıklarından asılıyırom yaşama
gel boyat ayakkabılarını
boyat da resmi çıksın
dostun, düşmanın tüm kaldırımlara
sayfa no: yok
cilt no: yok
hane no: yok
yokların varlığında tam göbek bağından yakalandın mı hiç yalnızlığa?
sahi bir de… bir de babam olmalıydı değil mi?
baba?
beni döveecek bir babam bile yok biliyor musun?
nasırlı ellerinde şefkat arayacağım bir insan
kim bilir bayramda neler alır babalar çocuklarına
unutmuşum !
Bayramlarınızda vardı sizin öyle değil mi
arefeleriniz…
bayramlarda temize çekilen dostluklar vardı sonra
oysa ben kırık dökük ıslıklar ısmarlıyorum
güneşe ve mehtaba…
yankısız, bestelenmemiş ve bestelenmeyecek
serseri ıslıklar…
bir babam olsaydı belki yeterdi
çocuk olurdum eskisi gibi
şımarırdım öylesine
boşver abi, kimin neyine bayram
kimin neyine hediye, baba kimin neyine abi
sahi senin düşlerin vardır
söylesene, göremedğini rüyanın düşünü kurarmısın
ahmet, bir düş görmüş geçenlerde
yorgun ve geç gelen bir gecede
utanırken anlattı, anlatırken utandı
bir ip bağlamış gök kuşağına
“bak ana uçurtmamı gördün mü
ya uçurtmamın gölgesinde bilye oynayan çocukları?”
ahmetin düşü işte…
bana düşlerini kiralar mısın abi
bedava boyarım ayakkabılarını
bana düşlerini, düşlerini abi
boşver…
bak iyi parlayacak bu ayakkıbılar
en parlak ayakkabılarınla yürüyeceksin yaşama
sen düşünme, sokaklar düşünsün beni
gazete manşetleri, 3. sayfa haberleri düşünsün
isimsiz bir damla gözyaşı düşünsün
sen beni düşünme, düşünme be abi
nasıl olsa ben olmayan ayakkabılarımın sıcaklığıyla
basıyorum tüm kaldırımlara…
olmasa da annesi babası sokakların
sokak çocuğuyum işte
ben sokak çocuğuyum
kazanılmadan kaybedilmiş bir geleceğin herhangi bir yerinde
ben sokak çocuğuyum abi
hani şu uçurtması gökyüzünde asılı kalan
oyuncaklarını masal kahramanlarına çaldıran çocuk var ya
işte o benim
o benim abi
o benim….
alıntı
http://i304.photobucket.com/albums/n...rphanchild.jpg
Çocuk Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk;
Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk...
Çocukta, uçurtmayla göğe çıkmaya gayret;
Karıncaya göz atsa "niçin, nasıl?" ve hayret...
Fatihlik nimetinden yüzü bir nurlu mühür;
Biz akıl tutsağıyız, çocuktur ki asıl hür.
Allah diyor ki:"Geçti gazabımı rahmetim!"
Bir merhamet heykeli mahzun bakışlı yetim...
Bugün ağla çocuğum, yarın ağlayamazsın!
Şimdi anladığını, sonra anlayamazsın!
İnsanlık zincirinin ebediyet halkası;
Çocukların kalbinde işler zaman rakkası..
Necip Fazıl Kısakürek
alıntı
http://img329.imageshack.us/img329/8...16360cead3.jpg
Gül ey çocuk gül!
Savur kahkahanı yüzünde tomurcuğunu açsın gül.
Bülbül olur sana sevgi o şakırken sen gül!
Masum kanatlarına dökülsün kokusundan gül.
Masalsı Çocukluğumuz
’Bir varmış, bir yokmuş.’’diye başlardı masallar.
Hep bir Kafdağı vardı aşılmayan
Ve ardında bir umut, hiç ulaşılmayan...
Sevgiler vardı, masallar kadar sade
Sevgililer vardı,
Ya bir prens, ya şehzade...
Dedem anlatırdı, nur yüzü parlayarak
Dinlerdi ninem
Kâh gülüp, kâh ağlayarak...
Hep bir başka güzellikti sonu
Boşa çıkardı her zaman
Kötülerin oyunu.
Şimdi büyüdük artık;
Birden yıkıldı Kaf dağı
Yıkıldı güzelim umutlar
Sardı sevgi dolu gönülleri
Birer karanlık bulutlar...
Şimdi bir başka masalda yaşıyoruz
Mutsuz
Gönüller susmuş
Gönüller dilsiz.
Sildi gök kuşağı yedi rengini
Hazan değmiş bahçelerde
Çiçekler renksiz.
Şimdi büyüdük artık
Silindi hatıralardan
Masalsı çocukluğumuz
Unuttuk sevgilerin buruk lezzetini
Unuttuk vefa dolu duyguların kıymetini.
Soldu gönüllerde yedi veren gül
Sustu seherlerde uyanan bülbül
Sildik geçmişin tatlı anılarını
Kapattık gençliğimizin
Işık sızan kapılarını
Şimdi bir bilinmeze dolu dizgin yolculuğumuz
Ah!! Ne tatlı günlerdi
Ne tatlı günlerdi
Masalsı çocukluğumuz....
Mehmet TAŞ/Elbistan
http://img179.imageshack.us/img179/2...g75id13we1.jpg
Sil baştan çocuk olmak gerek belki de
Çocuk olmak
Büyümek
Yetişkinlerle çocuklar arasında çok fark olduğunu düşünüyor musunuz?
Ya da nedir büyümek?
Ben çocukların sandığımızdan çok daha zeki olduklarını düşünüyorum. Bir kere en başta çok hızlı anlıyorlar.
Hayal dünyaları çok geniş olduğu için bir deyin bakın onlara reklam senaryosu yazmalarını ne fikirler çıkacak?
Bir başka durumdan daha bahsedeyim: Bizlerden çok daha hoşgörülüler
Hayattan büyük zevkler alıyorlar; küçük şeylerle mutlu oluyorlar.
En temiz en masum aşk, çocukluk aşkı değil mi?
Körebe
Saklambaç
Yazı tura bir iki üç tıp
Oyunlar
Hepsinde ne kadar hinsen cinsen o kadar kazanırsın; yaşadığımız hayat da böyle...
Nedir büyümek?
Çocuklar fikir sahibi olmazlar mı? Ya da şöyle diyeyim: Her şey çocukluk değil mi? 5 yaşında yaşadığın travma 60 yaşında aynen tekrar ortaya çıkabiliyor; çocukken ne yaşadıysan ona göre şekilleniyor geleceğin. Çocukluk her şey değil mi o zaman?
Bence asıl çocuk büyükler.
Aptalca şeylere takılanar onlar, olmadık şeylerden yıllarca kin tutanlar da, en olmadık alınganlıklar büyüklerde, çekememezlikler, kavgalar, iş ortamında makam kapma da; hayatın hemen her alanında büyükler çocuklardan daha çocuklar bence
Yetişkinler ne ister hayattan? Çocuklar?
- Her ikisi de mutlu olmayı
Sizce kimler daha mutlu?
Son sorum: Büyümek neyi değiştiryor ki, ne fark var çocuk olmakla büyümek arasında, ben büyüdüm de n'oldu?
Oysa
Oysa ben istemedim büyümeyi...
alıntı