Hz. Âişe anlatıyor: “ Kul dört defa yâ Rabbî diye Hakka sığınırsa, Allah onun duâsını kabul eder, onu mahrum bırakmaz.” (el-Îtkân, s.210)
Printable View
Hz. Âişe anlatıyor: “ Kul dört defa yâ Rabbî diye Hakka sığınırsa, Allah onun duâsını kabul eder, onu mahrum bırakmaz.” (el-Îtkân, s.210)
Yine Peygamberimiz bir kimsenin şu duâyı okuduğunu duydu ve Allah’a yemin ederek: “Mutlaka bu duâ kabul olunacaktır.” dedi. Duâ şudur:
لللَّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُكَ بِاَنَّ لَكَ الْحَمْدُ لآ اِلَهَ اِلآّ اَنْتَ الْحَنَّانُ المَنَّانُ يَابَدِيعَ السَّمَ اتِ وَ ْلأرْضِ يَاذَا الْجَلآلِ وَْلإكْرَامِ اَسْئَلُكَ الْجَنَّةَ وَاَعُوذُبِكَ مِنَ النَّارِ
(Allâhumme innî es’elüke bienne leke’l-hamdu lâ ilâhe illâ entel Hannânül Mennân, yâ Bedî’assemâvati vel-ardı yâ Zelcelâli vel-ikram. Ea’elüke cennete ve eûzu bike minennâri.)
“Allah’ım, Senden isterim. Zira hamd Sana lâyıktır. Senin içindir. Senden başka mâbud yoktur, ancak Sen varsın. Çünkü istemeden ve istedikten sonra veren Sensin. Sen celâl ve ikram sahibisin. Senden cenneti ister ve cehennemden korumanı isterim.”
Resûlullah: “ Bu duâ ile istenilen hususu Cenab-ı Hak verecektir.” buyurmuştur. Vermemesine imkân yoktur. Hz. İbni Abbas, bu hususu kesinlikle bildiriyor ve bu duâyı yapan insanın mahrum edilmeyeceğini yeminle haber veriyor.
Yine Hz. Enes anlatıyor: Bir zaman ben Peygamber (s.a.v) ile beraber idim. Bir adam ayakta namaz kılıyordu. Namazını kılınca, şu duâyı okudu:
لللَّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُكَ بِاَنَّ لَكَ الْحَمْدُ لآ اِلَهَ اِلآّ اَنْتَ الْحَنَّانُ المَنَّانُ يَابَدِيعَ السَّمَ اتِ وَ ْلأرْضِ يَاذَا الْجَلآلِ وَْلإكْرَامِ اَسْئَلُكَ الْجَنَّةَ وَاَعُوذُبِكَ مِنَ النَّارِ
(Allâhumme innî es’elüke bienne leke’l-hamdu lâ ilâhe illâ entel Hannânül Mennân, yâ Bedî’assemâvati vel-ardı yâ Zelcelâli vel-ikram. Ea’elüke cennete ve eûzu bike minennâri.)
“Sana hamdederek, Senden isterim. Senden başka ilâh yoktur, ancak Sen varsın. Sen yerlerin ve göklerin yaratıcısısın. Celâl ve ikram sahibisin. Hay ve Kayyûm sensin.” Namaz kılan kimse bu duâyı yaptı,
Resûlullah beraber ben de onun duâsını işittim. “Allah’a yemin ederim ki, bu adamın bu ismi âzamla yaptığı dua asla red olunmaz.” Buyurdu.
Duânın Özelliği Bakımından Kabulüne Sebep Olması
Hz. Enes (r.a) anlatıyor:
Bir gün Resûlullah (s.a.v) ile beraber bulunuyordum. Bir kimse :
يآبَدِيعَ السَّمَاوَاتِ يآحُّى يآقَيُومُ إِنَّنِى أَسْئَلُكَ
(Yâ Bedî’assemâvati yâ Hayyu yâ Kayyûmu, ineni es’elüke.)
Diye duâ etti. Resûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu:
“Bu adam nasıl bir isimle duâ etti. Nefsim yed-i kudretinde olan Allah’a yemin ederim ki , bu isimle yapılan duâya Allah icâbet eder, onu red etmez.”
وَقُلْ رَبَّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَاَنْتَ خَيْرُ الرَاحِمِينَ (Mü’minûn, 118)
“Ey Rabbim, (mü’minleri) yarlığa, esirge. Sen acıyanların en hayılısısın.” (Mü’minün, 118)
Bu âyette Mevlâdan, bağışlanma, korunma ve esirgenme istenmektedir. Çünkü bağışlayan, esirgeyen ve merhamet edicilerin en hayırlısı O’dur. O’ndan başka bağışlayan ve esirgeyen yoktur. Lütuf ve kerem sahibi ancak O’dur.
رَبَّ انْصُرْنِى عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ
“Yâ Rab, o fesadcılar güruhuna karşı bana nusret et.” (Ankebut, 30)
İnsan, bu duâ ile bozgunculara karşı yardım ister. Çünkü bozguncular dünya durdukça duracak, fesadlık yapacak, Müslümanları birbirine çatıştıracak. Allah (c.c ) fesad çıkaranları sevmez. İnanan kişi fesadlık yapmaz. Yapanları da sevmez. İşte bu âyetteki duâ böyle süflî adamların bozgunculuklarından Hakka sığınmak içindir.
رَبِّ نَجِّنِى مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِنَ
“Rabbim, beni o zalimler güruhundan kurtar.” (Kasas, 21)
Bu âyetteki duâ zalimlerden kurtulmak içindir, onların şerrinden uzaklaşmak için okunacaktır. Zira Cenab-ı Hak bu düsturu kendisi Kur’an’da bize öğretmiştir. Zalimin zulmü dünyada çok devam etmez. Er geç cezasını çekecektir. Zalime yardım eden de aynen onun gibi ceza çekecektir. “Mazlumun âhı indirir tahtından şahı” denilmiştir. Zulmün çok çeşitleri vardır; erkeğin âilesine, babanın evlâdına, âmirin memuruna, iş sahibinin işçisinezulmetmesi gibi. Allah kullarına zerre kadar zulmetmez, zulmedenleri de sevmez. Kesinlikle zulmün karşısındadır.
رَبِّ اَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَاَعُوذُبِكَ رَبِّ اَنْ يَحْضُرُونِ
“Rabbim, şeytanların vesveselerinden Sana sığınırım. Rabbim, onların huzurumda bulunmalarından Sana sığınırım.” (Mü’minun, 97-98)
Bu âyet-i celile ile yapılacak olan duâ çok müessirdir. Bilhassa şeytanlara karşı alınacak manevi çarelerin başında gelmektedir. Yüce Allah, Peygamberimize şeytanlardan sığınmasını bildirmiş ve dolayısıyla kullarının tümüne bunu bir örnek olarak açıklamıştır. Bunun en lüzumlu yeri, yatağa yatarkendir. Bu duâyı birkaç defa okuyup yatmak şeytanların şerlerinden korunmak için bulunmaz bir ilaçtır. Çünkü şeytanların insan üzerindeki tesirleri âşikardır. Çeşitli rüyaların görünmesi, korkulu yerlerde dolaştırılması hep şeytanların tesirleriyledir. Abdestli yatmak ve bu duâyı okumak en faydalı sebeplerdendir.
رَبَّنَاعَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَاِلَيْكَ اَنَبْنَا وَاِلَيْكَ الْمَصِيرُ
“Ey Rabbimiz, ancak Sana güvenip dayandık ve yalnız Sana yöneldik. Son dönüş de Sanadır.” (Mümtahine, 4)
Bu duâ Hakka dayanmanın, yücema ğfiretine sığınmanın bir sembolüdür. O’ndan gelip O’na gideceğimizi hatırlatmaktadır. “İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn = Biz Allah’tan geldik, yine Allah’a gideceğiz.” Âyetinin bir remzidir. Fatiha sûresindeki “İyyâke na’büdü ve iyyake nes’taîn = Ancak Sana ibadet eder ve ancak Senden yardım isteriz.” Âyetine de benzemektedir. Çünkü bunda da çok büyük sığınma payı vardır. Bu, duâların en büyüğü ve isabetlisidir. İnsan her zaman her rek’atında bu duâyı içtenlikle yaparsa artık onun sırtı yere gelmez.
رَبَّ لاتَذَرْنِى فَرْداً وَاَنْتَ خَيْرُ الوَ ارِثِينَ
“Rabbim beni yalnız başına bırakma. Sen vârîslerin en hayırlısısın.” (Enbiya, 89)
İnsan yalnız başına yaşayamaz, dünuada da ahrette de ünsiyete, arkadaşa muhtaçtır. Bilhassa bu duâ, telkin yapan hocalar tarafından kabrin üzerinde en son okunan duâdır. Cidden yalnızlık çok zordur. Yalnızlık ancak Allah’a mahsustur. Mevlâ bizim vücudumuzdaki âzalarımızı bile tek yaratmamış, hepsini çift yaratmıştır. Birbirleriyle yardımlaşsınlar ve kaynaşsınlar diye.