hicret şiiri

Yıl 622;

yer MEKKE ;

kırbaçlar iniyor çıplak gövdelere

kor ateşlere yatırılıyor insanlar

Resul’ün davetini kabul ettikleri için;

inançlarında kararlı oldukları için

Rabbim Allah’tır

hüküm ancak Allah’ındır diye haykırdıkları için...

İnen kırbaçla yürekten fırlayanher kırbaçla daha kararlı yükselen bir ses var MEKKE sokaklarında...

La ilahe illallahla ilahe illallah...

Bu kolay bir söz değildir

bu sadece bir söz değildir.

İşkence kıskacında yükselen sesler

günlerce MEKKE kayalıklarında yankılandı.

Yollara düşene dek muhacirler ;

BilallerHabbablar durmadan kırbaçlandı.

Fakat bir dava vardı!

Zorbaların bilemediği

müminlerin uğruna can verdiği bir dava vardı.

Her şeyden önce

her şeyden önde

O’nun için

O’nun yolunda ne varsa arkada kalıyordu!

Arkada kalıyordu sokaklarında çocukluk anılarını saklayan şehir!

Arkada kalıyordu serin gölgelerde hurma sunan bahçeler!

Annebabaevlatakraba; kutsal çağrıya uymayan nekadar şey varsa arkada kalıyordu!

Yürüyordu Hicret Erleri.

İmanlasabırlatevekkülle...

aralarında O ; O ki iki cihan güneşi!

Yol MEDİNE’ye...

aydinlik şehir

peygambere ve dostlarina kucak açan , münevver şehir

selam sana

selam peygamber sancaktari mus’âba

ensar , mücahir ; bir kardeşlik destani işler tarihe

sevgiyle dizilen kalpler üstüne

şimdi o beklenmekte

gözler veda tepesiyle karincalaniyor

ağaçlarin en yükseğinde gözcüler

" müjde müjde "diye haykirmaya hazirlaniyor

on beş gün soluk kesmiş medine

eller alinlarda siper

kaşlar çatik

gözler veda tepesinde

ve birden sevinçle savrulan ses

" geliyorlar geliyorlar "

çalkalandi gökler

mutlu deve kusva

güneşi kiskandiran yolcusu sirtinda

yolcunun sadik arkadaşi yaninda göründüler

bekleme sikintisinin sevince dönüşüyle

bir anda oluşan ezgi üstüne ;

yine ayni anda dizilen misralari döktüler

---veda tepesinden üzerimize dolunay doğdu

---allaha çağiran bir davetcimiz olduğundan

---şükretmek bize vacip oldu.

Taleal- bedru aleynâ
Min seniyyâti-il vedâ
Vecebe'ş-şükrü aleynâ
Mâ deâ lillahi dâ'

Eyyühel meb'usü fînâ
Ci'te bi'l-emri'l muta
Ci'te şerrafte'l- Medîne
Merhabâ yâ hayra da

Ente şemsun, ente bedrun
Ente nûrun âlâ nûr
Ente misbe hassüreyya
Ya habîbi, ya Rasul

Kad lebisnâ sevbe izzin
Ba'de esvâb'r-rika
Ve rada'nâ sedye mecdin
Ba'de eyyâm-id dayâ

Kaalet ahmâru'd-deyâcî
Ku lli erbâbi'l-İslâm
Küllü nan yetba Muhammed
Yenbeğî en lâ yüdaam

Ve teâhednâ cemîan
Yevme aksümne-l yemîn
Len nehûne'l ahde yevmen
Vettehazne's- sıdka dîn

Leste vallahi neziyyen
Mâ yukasihi'l i-bâd
Meşheden yâ necme emnîn
Zû vebâin ve vidâd