بســـم الله الرحمن الرحيم
Peygamber imizden Önceki Durum
Bilinmeli dir kiCenab-ı
'ın Hz. Muhammed'i (salât ve selâm üzerine olsun) insanlığa peygamber olarak gönderdiği sıralarda artık nesli kesilmeye yüz tutmuş bazı kitaplar dışında gerek arabı ve gerekse arap olmayanı ile bütün yeryüzü halkı O'nun sevgisind en yoksun kalmış
gazabını haketmiş durumda idi.
(Bu konuda Müslim Sahih'inde uzun bir hadis naklediyo r. Hadis şöyle: “yer yüzüne baktı. Ehl-i Kitab'ın dışında Arap'a da Aceme -arap olmayan- de gazap etti...” İlh. Bkz. Müslim
Kitab-El Cenne
-Dünyada Cennetlik ler Ve Cehenneml iklerin Bilinmesi ni Belirleye n nitelikle r
Babı (bölümü)
Hadis No: 2865
c. 4
s. 2197.)
O günün insanları başlıca şu iki kısma ayrılıyorlardı:
a - Belirli bir kitaba bağlı kitaplılar. Bağlandıkları kitap ya önemli değişikliklere uğratılarak aslından uzaklaştırılmış veya çok daha önce tümü ile yürürlükten kaldırılmış (neshedilm iş) bir kitap idi.
Bu kategoriy e girenleri n diğer bir bölümü de kimi kısımları belirsiz ve kimi kısımları terkedilm iş bir takım dinlere inanıyorlardı.
b - İnsanlığın diğer bir ana kısmını da arap olan ve olmayan ümmîler (her hangi bir hidayet kaynağından tümü ile yoksun olanlar) meydana getiriyor lardı. Bunlar hoşlarına giden ve kendileri ne yarar sağlayacağını sandıklan çeşitli nesnelere tapıyorlardı. Bu nesneler kimi zaman bir yıldızkimi zaman bir put
kimi zaman bir mezar
kimi zaman bir anıt ve kimi zaman da başka bir şey oluyordu. Hangi kategorid en olursa olsun
insanların tümü koyu bir “cahiliyet” içinde yüzüyorlardı. Bu derin bilgisizl ik içinde aslında koyu bir bilgisizl ik örneği olan bir takım sözleri bilgi
kesinlikl e “fesad” (eğrilik ve kargaşalık) olan bir takım davranışları örnek ve yararlı eylemler sayıyorlardı.
O dönemlerin bilgi ve amel yönünden göze batan seçkin simalarının amacı ya eski peygamber lerden artakalan bazı bilgi kırıntıları elde edebilmek ti. Şarlatanların ve uydurmacıların ihtirasla rı ile gölgelenmiş bilgi kırıntıları -üstelik doğruları yanlışlarına karışarak belirsiz hale gelmiş bilgi kırıntıları-
Veya az bir kısmı meşruçoğu uydurma ve bu yüzden sahibine çok zararlı olabilen ayinlerle uğraşıyorlardı.
Böylelerinin diğer bir uğraş alanı da felsefeci lerin peşinden giderek olanca güçleri ile tabiatmatematik ve iyi ahlâk edinme konularında akıl yürütme oluyordu.
Bu yoldaki çabanın amacı tarif edilmez sıkıntılara katlandıktan sonraeğer olabilirs e
varlıkla yokluk arasında titreşen bir nebzelik yararlı gerçek kırıntısına ulaşabilmekti.
O gerçek kırıntısı kine bir susuzu kandırabilir ne bir hastaya şifa olabilir ve ne de ilâhî kaynaklı bilginin boşluğunu doldurabi lirdi. Çünkü elde edilebils e bile sapık kısmının oranı gerçek kısmının payından kat kat fazla idi. O da elde edilebili rse! Üstelik bu alanın uzmanları arasındaki derin görüş ayrılıkları ve çatışmalar yüzünden elde edilebile n gerçek kırıntısını delil ve gerekçeye dayandırabilmek imkânsızlığa yakın derecede zordu.
Bu ortamda Cenab-ı'ın (c.c.) Hz. Muhammed'i (salât ve selâm üzerine olsun) ilâhî bilgilerl e teçhiz ederek peygamber olarak göndermesi insanlığa hiç bir dilin anlatamay acağı ve hiç bir irfan sahibinin kavrayama yacağı derecede açık ve parlak bir hidayet bağışladı.
Bu ufuk açıcı hidayetPeygamber imizin genel olarak ümmetinin tümüne ve özellikle bilginler kesimine öylesine yararlı bir bilgi birikimi
salih amel
yüce ahlâk ve istikamet li gelenek sistemi sağladı ki
diğer milletler in her türlü kusurdan arındırılmış yararlı bilgi ve davranış kalıplarının tümü bir araya getiriler ek bu ilâhî hidayet birikimi ile karşılaştırılsa aralarındaki uçurum derecesin deki farkı kavramak bile imkânsız olurdu.
RabbimizeO'nun sevgisine ve hoşnutluğuna mazhar olacak şekilde hamdolsun . Bu gerçeğin delilleri ni sunmanın ve örneklerini açıklamanın şimdi yeri değildir.
Cenab-ı(c.c.)
Peygamber imizi “Sırat-ı müstakim (dosdoğru yol)” ile eş anlamlı olan İslâm dini ile donatarak gönderirken insanlara
her gün kılacakları namazların her rekâtında kendisind en hidayet (doğru yola iletme) dilemeler ini emretmiş ve bu doğru yolun:
“kendileri ne nimet sunduğu peygamber lerinsıddıkların
şehitlerin ve salih kulların yolu olup
gazaba uğramışlarla sapıtmışların yolu olmadığını” belirtmiştir.